Hollywood wil alleen maagden

Deze BILL MARTELL is nog steeds gefrustreerd over sex in een onderzeeer. We zagen deze vrolijke verteller meerdere keren in Hollywood, maar steeds begon hij er weer over.

Hij schreef een hoop speelfilms, waarvan er inmiddels zo'n 20 gemaakt zijn. Meestal actiefilms.

Eentje daarvan speelde in een onderzeer. Van het genre: Militairen bereiden een aanval voor en hebben ondertussen onderlinge machtstrijd.

Mooi, zei de producent. Maar waar is de SEX?

Bill zei: Sex? Het is een actiefilm met militairen, opgesloten in een duikboot.

Zal best, zei de producent, maar elke film heeft "de belofte van sex" nodig. Anders krijg ik hem niet verkocht.

Bill zei: Wat wil je dat ik doe? De Kolonel heeft sex met de Stuurman?

Nee, zei de producent: Sex met een vrouw.

Bill zei: Maar er is geen vrouw daar. Dat is absoluut onmogelijk.

Nee, zei de producent: Dit is een film. Alles is mogelijk. Schrijf er nu sex in of je bent ontslagen.

Uiteindelijk kwam er een vreemde versie met een binnengesmokkelde vrouw er in, en dat was het begin van nog meer ellende. Oftewel de waanzin van film, volgens Bill.

Bill heeft trouwens geen enkele moeite met VREEMDE OPDRACHTEN. Hij werd eens gebeld: Een producent zei: Kom nu meteen naar adres X.

Bill reed er meteen heen. Daar bleek een gigantische filmset van een film als TERMINATOR. 

De producent vertelde Bill, dat hij deze set nog 2 weken kon huren, voordat het afgebroken werd. 

Kon Bill binnen 1 dag een film schrijven, die ze er binnen 13 dagen konden opnemen?

Bill gelooft in hard werken. Als je zegt dat je scenarioschrijver bent, moet je 3 scenario's per jaar schrijven. En dan heb je nog twee maanden vakantie over. Iedereen kan dat.

Echt waar? Iedereen kan 3 scenario's per jaar schrijven?

Hoe gaat dat dan? Nou, je schrijft per dag 1 bladzijde van je scenario. Een scenario is gemiddeld 100 bladzijde.  Als je elke dag 1 bladzij schrijft, heb je in 300 dagen 3 hele speelfilmscenario's geschreven. 

1 bladzijde per dag kan iedereen. Waarschijnlijk lukt ook 2 of 3 bladzijdes. Dus dan heb je in 150 dagen 3 speelfilmscenario's. Plus nog eens 150 dagen over om het te herschrijven.

Blijft over: 65 dagen. Dus ruim twee maanden vakantie. 

Bill vindt dus dat elke scenarioschrijver makkelijk 3 scenario's per jaar kan schrijven. En dat is belangrijk, want alleen zo ontwikkel je je zelf en word je beter. Door vlieguren te maken. 

En het gewoon te doen, in plaats van er over te praten.

En met meer scenario's vergroot je ook je kans dat iets gemaakt wordt. 

Want op gegeven moment hoor je dat iemand nu een scenario over een onderzeeer nodig heeft. En toevallig heb je die liggen. Want die heb je 3 jaar geleden ooit geschreven. 

MAAR MAAK NOOIT DE VOLGENDE FOUT:

Zeg nooit: Hee, ik heb nog een oud script liggen.

ZEG ALTIJD: Ik heb NET deze ochtend een vers nieuw script af. 

Dan zegt de producent gretig: Ben ik de eerste? Heeft niemand het nog gelezen?

Want HOLLYWOOD wil alleen "MAAGDEN", zoals ze dat noemen: Nieuw! Vers! De eerste!

Dus wat je doet is altijd op de kaft van je script de datum veranderen naar vandaag...

Als Bill naar een producent gaat heeft hij soms 5 maagden in zijn tas: 5 scenario's, waarvan hij er 1 kan aanbieden, afhankelijk van de vraag van de producent. 

Alle 5 zijn het scripts die hij zogenaamd allemaal net deze ochtend af heeft... 

 

Ellen's recept voor killer loglines

Deze rap van de tong gesneden ervaren rot in het vak heet ELLEN SANDLER. Iedereen heeft wel eens een door haar geschreven sitcom gezien. 

Het meest beroemd werd ze met EVERYBODY LOVES RAYMOND, wat in Amerika nog populairder dan FRIENDS was.

Zij vertelde: Doe niets zonder loglines. En zij is nogal uitgesproken: Anders dan andere altijd beleefde Amerikanen, gaat ze keihard de strijd met je aan. 

Geen logline? Dan moet je maar een ander vak kiezen, maar geen film of tv. Iedereen in film en tv MOET met (zeer speciale) loglines werken of kunnen werken. 

Waarom? 1 Voor jezelf. 2 Om een producent te krijgen. 3 Om een publiek te krijgen.

En die loglines moet je opschrijven. Ook al kun je niet schrijven. Maakt niets uit of het goed of slecht is. Als je het maar opschrijft. En wel NU. 

Want ze wil niets te maken hebben met mensen, die zeggen dat ze een goed idee "in hun hoofd hebben".  Als je wil zwemmen, moet je nat worden. 

Er is hier veel te weinig plek om alles van haar uit te leggen (dat komt in ons nieuwe boek) maar ik geef hier een kort voorbeeld, dat een hoop zal duidelijk maken: 

KARAKTER-UITDAGING-VERANDERING. Die drie moeten in deze volgorde in je logline zitten. Bijvoorbeeld:

Haar logline van TOOTSIE  met Dustin Hoffman is: 

Een mensenhatende acteur moet een vrouw worden om een betere man te worden. 

Hierin zie je de 3 elementen: 

KARAKTER: Een mensenhatende acteur

UITDAGING: Moet een vrouw worden

VERANDERING: Om een betere man te worden.

Er staat absoluut GEEN PLOT in. Dat is niet belangrijk bij haar. Want plot ONTSTAAT door het karakter.

Deze drie dingen delen meteen je verhaal in drieen:

KARAKTER is grof gezegd het eerste stukje van je verhaal. 

Dan volgt de UITDAGING: wie (nooit wat) moet je karakter zien te overwinnen.

En dan het laatste deel van je verhaal is de VERANDERING: Wat moet je karakter opgeven om een beter mens te worden.

Als je dit goed hebt, dan mag je door naar de "3 T's" . 

In de tussentijd heeft Ellen je dan al wel een aantal keer "beledigd" met haar zeer snedige opmerkingen. Het lijkt of je continu in een soort comedy zit, waarbij zij de leuke grappen maakt... ten koste van iedereen.

De 3 T's zijn: TONE, TIME en TOWN. Oftewel GENRE, IN WELKE TIJD en WAAR SPEELT HET ZICH AF.

Dat voeg je in die logline. En dan heb je een KILLER LOGLINE (die veel geld kan opleveren) volgens Emmy-winnaar ELLEN SANDLER.  

Die nog vele interessante, leuke andere dingen te vertellen had, vaak super simpel:

Als de jongen in een film wint, is het een comedy.

Als het meisje in een film wint, is het een romance.

Nog een voorbeeldje volgens KARAKTER, UITDAGING en VERANDERING:

PRETTY WOMAN gaat over een narcistische miljonair, die zijn materialistische levensstijl moet opgeven om de liefde van een prostituee te winnen.

Probeer maar eens zulke loglines te maken van je favoriete films! 

Als je dat een beetje kunt, dan kun je aan je eigen loglines beginnen... 

HOTEL CALIFORNIA en het kameel uit PULP FICTION

Ze zeggen wel eens dat Hollywood het gekkenhuis van Californie is. 

Elke dag arriveren er vele duizenden gelukzoekers, die het proberen te maken: In de film of in de muziek. 

En sommigen zoeken hun geluk net over de Hollywood- heuvels in de porno industrie in de San Fernando Valley. 

Dat wordt ook wel de San Porn-ando Valley genoemd, omdat daar stiekem de grootste porno-film-industrie zit. 

Ik geloof dat de Eagles in HOTEL CALIFORNIA zingen dat je er nooit meer uit komt. 

Er bestaat ook een heel leuk boekje over Hollywood van de Nederlandse MAARTJE DUIN, met de veelzeggende titel: 

JE KOMT NIET WEG UIT HOLLYWOOD...

En Hollywood is natuurlijk enorm verslavend, omdat in deze stad van 7 miljoen inwoners elke dag van alles gebeurt. 

En ook al blijf je thuis, dan is het nog top. Bijvoorbeeld door deze drie mensen:

Elke ochtend hebben ze een ONTBIJTSHOW van 3 uur lang tussen 7 en 10 op tv. 

Toen ik het voor het eerst zag, zapte ik meteen uit ongeloof weg. Wat een PUINHOOP! 

Maar overal bleek iedereen het over hen te hebben. Ze zijn de allerpopulairste mensen van Los Angeles. 

Wat doen ze? Ze kletsen en lachen 3 uur lang door elkaar heen. Helemaal niets wordt serieus genomen. Natuurlijk, het echte nieuws. Maar dat komt maar heel even aan bod. 

Voor de rest ZIJN ZE HELEMAAL ZICHZELF. En dat is nou juist zo fantastisch.

En na een tijdje raak je verliefd op hen. En daarna raak je verslaafd aan hen...

Het lijkt zo eenvoudig wat deze drie mensen doen. Maar het is van een hele hoge klasse: Een combinatie van showman-vakmanschap en hun persoonlijkheid. 

HOE WERKT HET? Bijvoorbeeld: De ene vrouw moet om de zoveel tijd in de weer-kaart staan om het weer uit te leggen. Maar dat doet ze vaak niet:

 Ze staat wel in de weer-kaart, maar praat gewoon over hele andere dingen. Van haar brei-werk tot haar mening over rassen-discriminatie. 

En uit iets wat ze zegt, ontstaat vaak een soort geweldige improvisatie, die ter plekke ontstaat met de andere twee. En die improvisatie gaat soms 5 minuten door, soms langer. 

En het is altijd onvoorspelbaar spannend, verrassend en vaak hilarisch leuk. Het is 3 uur top entertainment door drie "normale gekken".

Ik moest hier aan denken toen ik vanmorgen op Nederland 1 het dodelijk saaie, stijve en volledige voorgeprogammeerde GOEDEMORGEN NEDERLAND zag... 

Natuurlijk: het is niet allemaal top-entertainment in Hollywood: Neem nou deze man:

Hij gaf een "bijzondere scenarioles". Dat zeggen ze natuurlijk allemaal. Maar nee, hij was heel bijzonder, want hij had meegewerkt aan de Tarantino's film PULP FICTION.

Okee, denk je dan: Interessant...

Zijn les echter was echter helemaal niks. Alsof hij net een twee scenarioboekjes voor beginners half gelezen had. En het ook maar half snapte. 

Dus op gegeven moment kwam de vraag: Wat heeft u precies gedaan aan het scenario van PULP FICTION?

Het scenario? Nee, dat had hij nooit gezegd. Hij had alleen maar gezegd dat hij GEWERKT had aan PULP FICTION. 

Okee, waar had hij dan wel aan gewerkt?

Nou, zei hij, dat was echt heel interessant. Hij deed ooit eens wat klusjes in films. Wat voor klusjes? Scenario? Nou nee: geluidseffecten. 

Toevallig kwam hij voor slechts 1 mini-klusje bij PULP FICTION:  Men zocht naar een goed geluid voor de knalpijp van een optrekkende auto. Had hij dat nog ergens? 

Nee,  maar hij dacht wel: Hee, ik heb altijd gevonden dat een optrekkende auto klinkt als een kameel, die br-br-br zegt. 

Hij zocht dat kameel-geluid op, en verdomd: Dat bleek goed te werken. 

Wat was dus de bijdrage van deze kersverse scenario-leraar aan PULP FICTION: Het geluidseffect van een optrekkende auto, dat nu klinkt als een kameel die br-br-br zegt...

En toen dacht ik: Ja, elke dag komen er een hoop mensen naar Hollywood om het te maken. Maar daar zitten ook een hoop gekken bij. 

Dus het klopt wel een beetje dat ze Hollywood het gekkenhuis van California noemen.

Overigens zeggen ze van Hollywood dit: Je kunt er nooit verliezen; je kunt alleen opgeven door weg te gaan. 

Met andere woorden: Iedereen kan in Hollywood winnen, als je maar lang genoeg blijft...

Dit hotel bestaat overigens echt. Het ligt aan het strand in Santa Monica, vlak naast Hollywood...

Hoeveel is het snot van Scarlett Johansson waard?

Kijk, Michael Jackson en Johnny Depp. Maar niet heus natuurlijk. Dit zijn twee gewone mensen, die zich verkleden om zo geld te verdienen met foto's met toeristen. 

Al jaren probeer ik hier een gouden film-idee over te verzinnen. 

Ooit was ik erg dichtbij, toen Michael Jackson in zijn "jongetjes-proces" zat. 

Hij was toen zo onpopulair, dat ik vermoedde dat een heleboel Michael Jackson-imitatoren ineens geen werk meer hadden. 

Dat zou vooral heel erg zijn voor die Michael Jackson-imitatoren, die duizenden dollars in plastische chirurgie hadden geinvesteerd. En nu met grote schulden zaten. 

Wat als een groepje berooide Michael Jackson-imitatoren uit wanhoop een bank gaan overvallen?

Dat zou ik wel willen zien.  Maar het was niet goed genoeg. En tot nu toe ben ik niet op het gouden idee hierover gestuit. 

Laatst hoorde ik over DE SNOT VAN SCARLETT JOHANSSON.  Deze actrice uit LOST IN TRANSLATION snoot haar neus in een Kleenex-zakdoek. 

En toen verkocht ze die. Op een veiling-site zoals Marktplaats: eBay.

DUS OP EBAY KON JE EEN ZAKDOEK MET SNOT VAN SCARLETT JOHANNSON KOPEN...

Daar zit ook een film-idee in, dacht ik meteen. Maar tot nu toe kwam ik er niet uit.

Overigens is haar snot verkocht voor ruim 5000 dollar. Dat geld ging naar een goed doel. 

Laatst hoorde ik over een film-idee over de veiling-site eBay dat VOOR VEEL GELD is verkocht, en ik dacht meteen: JA! 

(En stiekem dacht ik er na: Verdomme! Waarom ben ik daar niet opgekomen...)

Titel: "Kneel or no deal".  (Vrij vertaald: Op je knieen of het gaat niet door).

Het is overigens waar gebeurd. En het geld is betaald aan degene, die dit meemaakte:

The true story of a desperate, divorced guy without money: 

He puts himself on eBay for a month for the highest bidder... 

and his ex-wife wins him.  

Ik blijf gewoon rustig tussen alles door doordenken tot ik ooit ineens denk: 

JA... Met een heleboel uitroeptekens. 

Want dan is het zo'n goed idee, als dat Disney van de week kocht... 

voor 1 miljoen dollar.

Wat was die pitch? 

Dat houden ze geheim. 

Nou, dan weet je zeker dat het een geweldig idee is... (waarbij je denkt: verdomme, waarom ben ik daar niet op gekomen?)

De enige gouden regel tot succes in Hollywood

Deze ex-nachtwaker van het WTC in New York, BILL MARSILII, verklapt zijn enige gouden regel tot succes in Hollywood. 

De eerste keer dat we hem zagen was een paar jaar geleden. Hij was net miljonair, dankzij de 5 miljoen dollar, die hij verdiende door de volgende pitch:

Een love story over een man, die zijn geliefde pas voor het eerst ziet, als ze dood op de snijtafel ligt. 

Dat werd de film DEJA VU, regie Ridley Scott, met Denzel Washington. 

Hij schreef het overigens samen met TERRY ROSSIO, misschien wel Hollywood's meest succesvolle schrijver:

Die schreef onder meer twee all time box office top 10 films: PIRATES OF THE CARRIBEAN en SHREK: En dan van beide films deel 1, 2 en 3. 

Terug naar Bill Marsilii, die eigenlijk komiek had willen worden: Toen we hem een paar jaar geleden zagen, werd hij steeds door regisseur Ridley Scott vanaf de set van DEJA VU gebeld.

Want daar waren enorme problemen. Eerst had Hurricane Katrina de hele film-set in New Orleans verwoest. 

Daarna was hoofdrolspeler DENZEL WASHINGTON spoorloos verdwenen. Wat bleek: Men had zijn zus opgesloten in een gekkenhuis. Waarom? 

Omdat ze beweerde de zus van Denzel Washington te zijn. Iedereen dacht dat ze gek was. Totdat Denzel zelf haar kwam bevrijden.

En nu kon Ridley Scott (THELMA & LOUISE, ALIEN) de grote eind-regenscene niet draaien, want de lucht was te zonnig. Of Bill maar even een nieuwe scene ZONDER REGEN kon schrijven. 

MAAR DE REGEN IS JUIST WAAR ALLES OM DRAAIT, roept Bill door de telefoon terug.

Pech, zegt Ridley, schrijf binnen een uur een goede nieuwe scene, want anders verlies ik een draaidag van driehonderd duizend dollar.

Wat moet Bill doen? Hoe kan hij even een "goede scene" schrijven onder zo'n tijdsdruk? 

Bill's oplossing was om binnen dat uur zoveel mogelijk variaties te schrijven. Waarom? 

Om niet vast te lopen. Dus schreef hij twaalf mogelijke scenes. En gek genoeg was de twaalfde helemaal niet slecht. Eigenlijk veel beter dan ooit...

Dit jaar zagen we hem weer. Bill vertelde over allerlei zeer nuttige dingen, die hij ervaren had. En een hoop tips, waarover ik later ooit nog zal schrijven.

Maar het belangrijkste was wat hij als scenario-schrijver had ervaren als de enige gouden regel tot succes in Hollywood.

Eigenlijk zijn het er TWEE: Het ene volgt uit het andere:

Het gaat allemaal om een film-idee. 

Eerst over de schrijver, dan over de producent.

Als je als schrijver een film-idee krijgt, moet het een dusdanig idee zijn dat  YOU ARE DYING TO WRITE IT. 

Dat is de enige maatstaf als schrijver. Doe het anders gewoon NIET. Want het moet echt zo zijn dat:

JE WIL HET ONMIDDELLIJK NU NU NU NU SCHRIJVEN. 

Vergelijk de succesvolste schrijver ooit: K.D.ROWLINGS met haar HARRY POTTER: Steeds als haar eigen kind in slaap viel, ging ze snel verder schrijven. Want SHE WAS DYING TO WRITE IT.

Als mensen zeggen: Ja, maar ik heb geen tijd om het te schrijven. THEN YOU ARE NOT IN LOVE WITH IT. 

Vergelijk het met dat je een prachtige vrouw ontmoet:

Je gaat met haar uit, ze neemt je mee naar haar voordeur, ze vraagt je naar binnen, maar dan zeg je: NEE, IK HEB GEEN TIJD.... THEN YOU ARE NOT IN LOVE WITH HER. 

Dan het tweede: Wat is de enige manier om zeker te weten dat je een gouden film-idee in je handen hebt?

Je vertelt het aan een Hollywood-producer.  Die kan dan op vele manier reageren. 

Maar de ENIGE GOEDE REACTIE is, als hij ineens schichtig rond kijkt en dan tegen je fluistert:

Je hebt dit idee toch niet aan iemand anders verteld?

Als hij dat zegt, dan weet je dat zijn volgende zin is: Ik wil het van je kopen. 

En dan weet je dat hij het NU NU  NU van je wil kopen, want HE IS IN LOVE WITH IT...

BENJAMIN BUTTON: Brad Pitt met Nederlandse Ramp

Overal zie je deze reclameborden in Hollywood. Het gezicht van BRAD PITT. 

Men denkt dat zijn gezicht genoeg moet zijn om mensen naar zijn film THE CURIOUS CASE OF BENJAMIN BUTTON te trekken. 

Dat was ooit anders. Kijk: 

El Pollo Loco is een soort Mexicaanse McDonald's. Het betekent GEKKE KIP. 

Ooit begon Brad Pitt's carriere hier. Als acteur. Maar zonder zijn prachtige gezicht. Dat had men toen nog niet ontdekt.

Nee, Brad werkte hier als Gekke Kip. Verkleed in een Gekke-Kip-pak. Met een groot Gekke Kip-masker op. 

En zo liep hij buiten de zaak om te proberen mensen naar binnen te lokken. 

En 's avonds was de werkloze Brad taxichauffeur voor hoeren. 

Tot hij uiteindelijk doorbrak. En nu is er zijn nieuwe, door David Fincher (SEVEN) geregisseerde film van 150 miljoen dollar. 

Ik was er heel nieuwsgierig naar. Dat kwam door het volgende:

Dit is een fantastische scene uit MAFRIKA. Je ziet eerst een bus eenzaam op een weg rijden. 

En dan ineens komt er links een achtervolgende wagen achter vandaan. En dan rechts nog een andere achtervolger...

Helaas bleek bij een testviewing dat men hier niet echt in geinteresseerd was. Men wilde vooral weten wat er met de hoofdpersonen IN de bus gebeurde. 

Dus deze scene werd -met pijn in het hart- geschrapt. En ik had het moeten weten. Ooit draaide ik fantastische scenes bij FILMPJE! 

Maar bij de testviewings bleek niemand geinteresseerd in fantastische scenes. Men wilde alleen weten wat er met de hoofdpersonen BOB en ANNIE DE ROOIJ gebeurde. Weg met die fantastische scenes...

Terug naar MAFRIKA: Er zijn daar natuurlijk nog meer scenes in de montage gesneuveld. 

En vooral een aantal scenes van deze Zuid Afrikaanse man zijn gesneuveld:

Hij heet Rampai Mohadi. Een enorm aardige, goedlachse ex-danser. 

Tijdens de casting in Zuid Afrika was hij erg innemend. Maar kon hij ook echt acteren? 

Hij nam me apart en vertelde me, dat hij net geacteerd had... in Brad Pitt's nieuwe film, BENJAMIN BUTTON. 

Daarom had hij net 6 maanden in Los Angeles en New Orleans gezeten. 

Nou, dat klonk wel overtuigend. En eerlijk gezegd had ik niet zoveel keus. 

Tijdens het draaien echter, bleek Rampai een echte ramp. Een erg leuke man, maar hij kon geen regel tekst onthouden. Eigenlijk geen woord...

Zijn tegenspeler FRANK LAMMERS werd er soms zo gek en wanhopig van, dat ik zelf maar buiten beeld de woorden aan Rampai voor zei. En zelfs dat bleef een ramp.

Dus nam ik Rampai apart, en vroeg hen: Zeg, jij hebt toch wel echt met Brad Pitt gespeeld? 

Nou, zei hij, daar mag ik niets over zeggen.

Ik zei: Hoezo niet? Je kunt toch wel zeggen of je wel of niet met Brad Pitt gespeeld hebt?

Okee, zei hij na lang aarzelen: Ik heb wel en niet met Brad Pitt gespeeld.

Meer mocht hij niet zeggen. 

Dus, nu anderhalf jaar later, ging ik erg benieuwd naar de film. Zou Rampai er ook uitgesneden zijn?

Nee, Rampai speelt inderdaad zo'n 10 minuten met Brad Pitt. 

Nee, dat moet ik anders zeggen: Hij speelt wel en niet met Brad Pitt. 

Hij speelt namelijk met een hele oude man (niet Brad Pitt). En daar hebben ze later in de post productie het gezicht van Brad Pitt digitaal 'opgeplakt'...

Dat moet een hele rare ervaring zijn geweest: Je speelt scenes met Brad Pitt, maar die is niet aanwezig...  

Dus waarschijnlijk hebben Brad Pitt en Rampai elkaar nooit live ontmoet. 

Was Rampai een ramp in die film? Ik vermoed van wel... want hij is de enige, die zijn woorden in de nasynchronisatie niet helemaal synchroon krijgt...

Ik hoorde trouwens dat Brad Pitt een paar jaar geleden een PITCH gekocht heeft voor veel geld: 

Die gaat over iemand, die heel veel op Brad Pitt lijkt en enorm veel last heeft van de beroemdheid van Brad Pitt... 

Het geheim van scenario LITTLE MISS SUNSHINE

De man links won een OSCAR voor een scenario dat ie IN DRIE DAGEN had geschreven...

Het werd een goedkope film, die je zo ook in Nederland kan maken. 

Deze Michael Arndt schreef LITTLE MISS SUNSHINE uit enorme frustratie.

Niet omdat hij geen idee voor een scenario had. Nee, omdat hij als mens verontwaardigd was.

En VERONTWAARDIGING is de beste motivatie om iets te schrijven, zegt bestsellerschrijver John Grisham.

Michael was verontwaardigd vanwege deze man:

Arnold Schwarzenegger zag hij de hele dag op tv op verkiezingsspotjes, toen Arnold jaren geleden gouverneur van Californie wilde worden.

Arnold's slogan was: Ik wil alleen winnaars, geen verliezers.

Dat verontwaardigde deze straatarme scenarioschrijver zo, dat hij dacht: Daar ga ik iets aan doen. Maar wat? Wat is MIJN VISIE, die ik tegenover Arnold's "ik geloof alleen in winnaars-visie"  kan zetten?

Ineens had hij het: "Meedoen is belangrijker dan winnen". 

En toen kon hij razendsnel zijn script schrijven. Want hij wist nu dat zijn hoofdpersoon aan het eind van het script uiteindelijk tot zijn visie moest komen: "Meedoen is belangrijker dan winnen."

En hij wist nu ook wat zijn hoofdfiguur in het begin moest vinden: Namelijk Arnold's visie: " Alleen winnaars tellen." 

Wie LITTLE MISS SUNSHINE kent, weet dat het begint met de hoofdpersoon, die net zo dwingend als Arnold uitlegt voor een zaaltje wat zijn gouden REGELS TOT SUCCES zijn. Zijn visie is dat je die moet volgen om een winnaar te worden. (Helaas voor de hoofdpersoon vindt niemand in dat zaaltje die regels iets).

Om de hoofdfiguur heen plaatste Michael twee andere "winnaars", waaraan je ziet dat winnen eigenlijk idioot is: 

Zijn zwager, die voormalig literatuur-winnaar was (maar nu mislukt zelfmoord heeft gepleegd), en zijn zoon, die wil winnen door te zwijgen (en zichzelf daarmee enorm tekort doet).

En natuurlijk plaatste Michael ook zijn eigen visie om de hoofdfiguur: Namelijk opa: Dat is een coke-snuivende, vloekende eigenheimer, die vindt: "Meedoen is belangrijker dan winnen". Maar naar zo'n gek luistert niemand in het begin. 

Michael legt ook nog een tijdbom onder het verhaal: De hoofdpersoon laat zijn iets te dikke dochtertje plechtig beloven dat ze een schoonheidswedstrijd zal winnen. 

Het arme kind kan niet anders dan ja zeggen, terwijl wij allemaal weten dat dat nooit zal kunnen lukken.

En vervolgens stopt Michael al deze mensen in een geel oud Volkswagen busje op een tocht naar de schoonheidswedstrijd. Zo zitten ze "opgesloten" met elkaar in een rijdende snelkookpan, die langzaam maar zeker gaat "ontploffen".

Omdat Michael dus precies zijn VISIE tegenover een andere sterke VISIE zette, kon hij het script in drie dagen schrijven. Natuurlijk heeft hij het daarna nog wel 100 keer herschreven, maar de basis kwam door die visie: 

Hij wist nu precies welke enorme spanningsboog de hoofdpersoon in zijn betoog maakte (ja, betoog, want een scenario is net als een essay een betoog van argumenten, alleen verpakt in emotie).

Resultaat: Een geweldige film, die we hier ook in Nederland hadden kunnen maken. 

Bijna werd dit ensemble-stuk nog verknald, toen ROBIN WILLIAMS 1 van de rollen wilde spelen, waardoor hij er natuurlijke een onevenredig grote hoofdrol van had gemaakt. Maar dat weigerden de regisseurs.

Deze goedkope roadmovie werd in slechts 30 dagen opgenomen. Aan de bioscoopkassa alleen al bracht het zo'n 100 miljoen dollar op. Hij deed het geweldig over de hele wereld. In Frankrijk bijvoorbeeld gingen er al ruim 1 miljoen mensen heen. 

De bijrol van opa won een OSCAR, en het scenario dus ook. Michael schrijft nu TOY STORY 3 en een nieuwe Robert Redford film. 

En dat alles kwam doordat hij een VERONTWAARDIGING had, die tot een VISIE leidde, die hij tegenover een sterke andere VISIE zette...

Net zoals THE GODFATHER... maar daarover een andere keer. (Of als je niet kunt wachten: Lees ons boek "HET GEHEIM VAN HOLLYWOOD")

Grootmeesters van film op papier... Van MISERY tot THE WEST WING

Kijk, daar zie je mij kijken naar de twee SUPER GROOTMEESTERS. 

Als je mijn gezicht had kunnen zien, dan had je de bewondering er af kunnen zien...

De oudere is WILLIAM GOLDMAN (meester scenarioschrijver van 24 films als MISERY en ontelbare re-writes van films). 

Hij is ook de schrijver van de oorlogsfilm A BRIDGE TOO FAR met Robert Redford: Als 17 jarig jongetje uit Nijmegen speelde ik daarin als figurant een Nazi, die zich terugtrok... zichtbaar in de eerste drie shots van de film voor de goede kijker... 

De jongere is AARON SORKIN (meester tv- en filmschrijver van o.a. WEST WING, A FEW GOOD MEN en CHARLIE WILSON'S WAR). 

Ik moest vandaag aan hen denken, toen ik drie scenario's doorlas. Alle drie de scenario's waren prima wat inhoud betreft. Maar het was zwaar om er door heen te komen:

Waarom? 

"Zwarte pagina's" noemen ze dat in Amerika: Oftewel: De pagina staat zo vol met zinnen, dat de pagina wel zwart lijkt. 

In Amerika is dat verboden. Je script moet lezen als een trein...

Bovenstaande WILLIAM GOLDMAN was de eerste, die een scenario tot een geweldig spannende,  super leesbare "film op papier" maakte. Als je begon te lezen, kon je het niet meer neerleggen...

Dat was echt een revolutie. Het was super opwindend om zijn scripts te lezen. 

Aaron Sorkin noemde hem de "SERGEANT PEPPER" van het scenario schrijven.  "Sergeant Pepper" was het revolutionaire album van The Beatles. Na "Sergeant Pepper" was de popmuziek nooit meer hetzelfde.

Sinds Goldman is scenario schrijven niet meer hetzelfde...

Sorkin zelf kan er ook wat van. Zijn scripts lezen zo lekker, dat je vergeet dat je al op pagina 20 bent, als je eigenlijk maar 5 pagina's had willen lezen. 

Dat noemen ze de Sorkin-touch: Hij schrijft korte, snelle, ritmische dialogen... Meestal zegt men niet meer dan een paar woorden tegen elkaar...

Zowel Goldman als Sorkin weten dat het OOK hun taak is de lezer enorm te entertainen. Want in Amerika is die lezer degene, die beslist of iets doorgaat of niet...

 

De meneer rechts kan er ook wat van: SHANE BLACK. Zijn beschrijvingen zijn ZO goed en ZO lekker geschreven, dat het bijna een verhaal-kunst apart is... Lees zijn LETHAL WEAPON of THE LONG KISS GOODNIGHT maar eens.

Je kunt hun scripts gewoon op het internet vinden, als je eens iets wil lezen. Bijvoorbeeld op de site www.simplyscripts.com. 

Een script, dat leest als een trein is bijvoorbeeld DIT SCRIPT. 

Vandaag wilde ik dat 1 van die 3 scripts zo las...

Vreemd maar waar...FRIENDS, SEVEN en U2

Kijk... de beroemde bank van FRIENDS. Hierop zaten JENNIFER ANISTON en haar Friends 10 jaar lang. Gedurende het onvoorstelbare aantal van 236 afleveringen. 

Er zijn meer mensen dan je denkt die hele afleveringen uit hun hoofd kunnen naspelen.

En nog steeds wordt bijna in elk land de serie dagelijks herhaald.

En kijk: Heel vreemd: Ineens zit ik daar op die beroemde bank...

Hoe kan dat? 

Gewoon omdat die bank in een "museum" staat in een grote Hollywood-studio. EN omdat ik er snel even stiekem op ging zitten, toen de bewaking net even niet keek, vandaar die slechte foto.

Dagelijks vergapen honderden mensen zich aan deze bank. Bij elkaar zijn het miljoenen die deze gewone bank bewonderen alsof het de Mona Lisa is. 

Ik durf beweren dat deze bank meer bekeken wordt dat een gemiddelde Picasso of zelfs een Rembrandt... 

Vreemd? Beetje wel, toch.

Dit is downtown Los Angeles:

Dat is eigenlijk een spookstad. Er woont bijna niemand. Dus 's avonds zie je bijna alleen zwervers als zombies rondschuifelen in het half donker. 

Juist OMDAT er haast niemand woont (die kan klagen tegen film-overlast), dient het als een soort open studio: 

Alles wordt er gefilmd: van DIE HARD 4 tot CSI en van TRANSFORMERS tot ARMAGGEDON.

In dit beroemde film-pand hebben we een paar maanden gewoond. Het heet de PE LOFTS, genoemd naar Pacific Electric, dat hier ooit zat. Het was ooit het hoogste gebouw ten westen van Chicago. 

Tientallen films zijn hier opgenomen. Van WHO FRAMED ROGER RABBIT met Bob Hoskins tot LA CONFIDENTIAL met Russel Crowe, en van THE ROCK met Nicholas Cage en RUSH HOUR met Jacky Chan tot onlangs MAID OF HONOR met Patrick Dempsey. 

Wij hadden dit uitzicht:

En op een dag keken we naar de film SEVEN, met Brad Pitt en Morgan Freeman, geregisseerd door David Fincher.

En ineens zagen we het: Op de tv, die voor het raam stond, was PRECIES hetzelfde beeld te zien als in de film SEVEN. 

We zetten het beeld stil, en we zagen dit: Vanuit deze kamer is dit shot van SEVEN opgenomen...

Vreemd maar waar...

En nog vreemder was het dat we even later merkten, dat precies hier de wereldberoemde videoclip WHERE THE STREETS HAVE NO NAME van U2 hier was opgenomen... Overigens: De clip lijkt net of het live documentair is, maar in werkelijkheid deden ze er drie draaidagen over...

Als je het niet kent, klik HIER.

MAAR WAT NOG VREEMDER WAS...

Ik had net zo'n videoclip geregisseerd... klik maar HIER.

Ja, MARCO BORSATO met "Binnen". Hetzelfde idee... en allebei natuurlijk gejat... of je kunt ook zeggen: een hommage aan THE BEATLES, die op een dak een free concert gaven...

Vreemd maar waar...

Onvoorstelbare rampen in Hollywood

Dit zijn de resten van een onvoorstelbare ramp in Hollywood. 

Buitenaardse wezens vielen aan. 

Echt waar? Nee natuurlijk niet. Dit is een deel van de set van WAR OF THE WORLDS met Tom Cruise, geregisseerd door Steven Spielberg.

En financieel was het geen ramp, want het bracht aan de bioscoopkassa het recordbedrag van 600 miljoen dollar op. 

En het brengt ook nog eens dagelijks geld op, omdat het een attractie is voor toeristen in WARNERS BROS STUDIO S. 

Warner Bros is herkenbaar aan die watertoren, en ligt in Burbank, net buiten Hollywood. 

Was het volgende dan wel een ramp? Kijk, dit is een huis aan Wisteria Lane.

Je herkent het misschien uit de succesvolle tv-serie DESPERATE HOUSEWIVES. 

Toen ze de vier huizen voor de pilot (proefaflevering) bouwden, hadden ze er niet zoveel vertrouwen in. Immers, er worden elk jaar wel 100 pilots in Hollywood gemaakt. En er gaan er maar een klein aantal door.

Maar DESPERATE HOUSEWIVES werd een gigantisch succes, waardoor ze Wisteria Lane moesten gaan uitbreiden... 

Maar dat was nou het grote probleem:

Die vier huizen van de hoofdrolspeelsters lopen dood tegen een berg.  Dus Wisteria Lane kon niet uitgebreid worden... althans niet daar. 

Dus de crew en cast moet steeds heen en weer tussen twee sets om 1 Wisteria Lane op te nemen... Dat vonden en vinden zij "een ramp"...

Deze man heeft een ander soort ramp gehad. Hij heeft een zeer sjieke brillenzaak aan de beroemde MELROSE AVENUE. Inderdaad van de tv serie MELROSE PLACE.

Alle filmsterren en popsterren kwamen bij hem hun nieuwe brillen kopen.  Van MICHAEL JACKSON tot CLINT EASTWOOD (die hem een keer in de wc betrapte met een niet nader te noemen beroemde popster) (maar Clint zei cool: "ga maar rustig door, ik heb de tijd"...)

Wie was zijn allergrootste klant? ELTON JOHN.

Maar helaas: Elton liet zich laseren. Net zoals heel veel andere filmsterren en popsterren... Een enorme ramp voor hem.  Weg al zijn business...

En het gaat niet alleen hem slecht: Kijk, schuin tegenover hem zit deze unieke zaak:

Een enorme pruik met krullen, die over een winkel heen zit. Gesloten tijdens de schrijvers-staking. Die staking was een enorme financieele ramp voor Hollywood: 

Niet alleen hadden de schrijvers geen inkomsten, maar daardoor ontstond een economische ketting-reactie: 

want er werden bijvoorbeeld geen prijs-uitreikingen geschreven, waardoor er veel minder mensen naar Hollywood kwamen, waardoor hotels leeg bleven, en de catering en taxi's minder werk hadden, etcetera etcetera...

Nog een laatste man, die zei dat hij een ramp voor zijn kiezen kreeg. Dit is BILLY MERNIT, de schrijver van een beroemd boek over hoe je ROMANTIC COMEDIES zou moeten schrijven. Dat kwam in 2001 uit. 

Hij vertelde dat het echt een ramp voor hem is, dat er sinds zijn boek verscheen ineens een hele nieuwe golf Romantic Comedies is gekomen, zoals THE 40 YEAR OLD VIRGIN met Steve Carell, SUPERBAD, KNOCKED UP en andere soortgelijke films uit de 'stal' van de "John Hughes" van nu: JUDD APATOW.

 

Waarom een ramp? Nu moet hij zijn hele boek herzien. En hij dreigt zijn lessen kwijt te raken omdat hij niet meer up to date is. Hij noemde dat geen gewone ramp maar "een onvoorstelbare ramp"....

Met deze laatste ramp heb ik weinig medelijden: Zijn boek is waardeloos, en hij geeft enorm slecht en ongeinspireerd les in zijn volstrekt on-orginele, voor de hand liggende stof...

Maar dat is natuurlijk mijn mening maar. 

Eigenlijk kun je zeggen dat Hollywood al 100 jaar ELKE RAMP weerstaat. Er zijn weinig "fabrieken" die al 100 jaar stabiel zijn gebleven, en jaar in jaar uit steeds meer verdienen...

Pitchen: Spirituele ideen zijn geld waard!

Tja, ik weet niet goed of iemand hier iets aan heeft, maar voor de volledigheid bestaat er bijvoorbeeld ook nog dit in Hollywood om je film-ideeen te pitchen: 

Heb je een goed "spiritual uplifting" film-idee, dan kun je zo 50.000 dollar krijgen.

De man hier achter, STEVE KAIRE, zagen we een paar jaar geleden, toen hij nog niet "zijn ziel" verkocht had aan de grote "spirituele organisatie" hier achter. 

Ooit was hij een "gewone jongen" uit Brooklyn, die hoorde van een vriend uit Hollywood: Je kunt gewoon geld verdienen met slechts een paar regels pitchen.

In vaktermen heet dat een "three lines and sold"-idee.

Nou, Steve had er nog wel een paar. Bijvoorbeeld die over een familie, die betrokken raakt bij een crimineel, waar ze een zwak voor hebben. Dat werd: ADOPT A CON. En het werd meteen verkocht.

Zo werd hij ook een van de pitch-koningen van Hollywood, net zoals ROBERT KOSBERG, waar ik al een paar keer eerder over schreef.

Toen wij Steve zagen, predikte hij dat iedereen HIGH CONCEPT-ideeen moest bedenken: Dat zijn ideeen, waar niet de filmsterren de ster zijn, maar het idee. 

En dus kun je die zonder -hele dure- sterren maken, maar bijvoorbeeld met wat -goedkopere- televisie-sterren, die ook wel eens een film willen maken, wat veel geld scheelt...

Kijk zelf maar op zijn site, om te zien hoe "spiritual uplifting" je idee moet zijn.

En dan kun je meteen ook naar ACT ONE.

Deze organisatie steunt met veel geld alles wat film is.  Ook je film-idee.

Maar dan moet je wel op de een of andere manier "het woord van God" uitdragen.

En dan krijg je te maken met onder andere deze meneer...

De vraag is -als je zelf niet spiritueel uplifting bent of in God- welke prijs je hier voor zelf moet betalen...

Pitchen: Hoer en egoist maken carriere

Vele malen per dag laten toeristen zich op deze 'heilige plek' fotograferen. Het hotel achter de man op de foto maakte de carriere van twee filmsterren, en zou de vader van Micky Mouse een hartaanval hebben bezorgd. Maar hij was gelukkig al dood.

Het ligt in Beverly Hills, vlakbij de duurste winkelstraat ter wereld, Rodeo Drive.

De meeste mensen herkennen het al uit de film PRETTY WOMAN. Een gigantisch succes, en nog steeds een van de geliefdste films ter wereld. Vooral vanwege de "Julia Roberts gaat shoppen in Rodeo Drive"-scene. 

En natuurlijk de onvergetelijke hotelbaas in dit hotel, die uiteindelijk de show stal, met slechts een paar mini-scenetjes.   

Dat succes lag niet voor de hand. Eerst was het een 'donkere' film over de zelfkant van een hoer in Hollywood.  Totdat Disney het kocht, en het begon om te toveren tot een meer "familie"-gerichte film. Maar het bleef een liefdesverhaal tussen een egoistische miljonair en een hoer.

Ze wilden dat SEAN CONNERY de hoofdrol van de egoistische miljonair ging spelen. Maar die zag dat niet zitten, want hij zag dat de echte hoofdrol de hoer was. 

Voor de hoer werd MADONNA gevraagd. Maar die zag dat niet zitten. Die film zou volgens haar niks worden (zoals alle films met haar niks worden...)

Toen werd AL PACINO gevraagd. Nee dank u. 

Daarna RICHARD GERE. Nee, dank u, nee echt, ik ga toch niet in een film spelen, waar ik de tweede rol heb...

Bij Disney begonnen ze wanhopig te worden. Dat wordt niks met deze film. 

Toen kwam de nog behoorlijk onbekende JULIA ROBERTS in de picture. Ja, zij leek heel erg geschikt. 

Julia had 1 groot probleem. Haar moeder werkte voor de kardinaal van Atlanta. Die zou het nooit goed vinden dat haar dochter een hoer ging spelen. Toch moest ze haar moeder's toestemming hebben. 

Ze verzon een list: Ze belde toen ze wist dat haar moeder net weg moest. "Hoi Mam, ik heb een rol". 

"Oh wat leuk kind, wat is het voor rol?", vroeg moeder.

"Oh, het is voor Disney."

"Oh, Disney, nou dan is het goed. Ik moet nu weg, dag."

Opgelucht haalde Julia adem. 

Een jaar later kwam de film uit. Opbrengst: 460 miljoen dollar. Het was het allergrootste succes van Disney ooit. 

Maar oprichter Walt Disney zou zich in zijn graf omdraaien, als hij geweten had dat het grootste succes van zijn op brave families gerichte bedrijf een film over een HOER was.

Toch was het juist mede het succes van de film. Want iedereen in het vak weet meteen wat voor ontwikkeling een hoer en een egoistische miljonair doormaakt in de film, als je het in 1 zin zou pitchen;

Want je weet dat de hoer uiteindelijk zich ontwikkelt moet tot NIET-hoer. En de egoistische geld-zakenman tot NIET-egoist, die liefde uiteindelijk belangrijker dan zijn geld vindt.

Een goed verhaal heeft juist die "gevangenis" voor je hoofdpersonage nodig.

"Egoistische hoer" betekent dat je hoofdpersonage twee grote ontwikkelingen doormaakt in de film. Want een hoofdpersonage ontwikkelt zich altijd maximaal in een film (behalve als hij een held als James Bond is, zie ons boek HET GEHEIM VAN HOLLYWOOD).

Nog steeds kun je in dit hotel de "PRETTY WOMAN-suite" huren. Je krijgt dan aardbeien met chocolade-saus en een DVD van de film.

Het beroemde balcon voor de hoogtevrees van Richard Gere is er niet. Dat hebben ze gewoon in de studio gebouwd. 

Wat kost zo'n nachtje in die PRETTY WOMAN-suite? 

4000 dollar...

Trots...

Werd vandaag gevraagd om scenario les op het prestigieuze UCLA in Los Angeles te gaan geven... (maar ik blijf in Nederland het komende jaar) (toch wel beetje trots)

Pitchen: Soms zie je het ineens

Dit is HET moment waar het gebeurde, zo stel ik me voor.

Iemand vloog net als ik in een helicopter over New York.

Beetje de toerist uithangen...

En toen zag hij dit:

Het vrijheidsbeeld.

En omdat hij gespitst was op goede film-ideeen, dacht hij ineens:

Stel nou dat er iemand in dat vrijheidsbeeld woont...

Zou dat niet fantastisch voor een film zijn?

Hij werd helemaal opgewonden.

Want van een echt goed idee raak je enorm opgewonden.

Waarschijnlijk heeft hij tegen de piloot geroepen: TERUG! LANDEN! NU!

En toen hij geland was, is hij meteen research gaan doen:

De grote vraag was:

Woont er iemand in het vrijheidsbeeld?

En wat was het antwoord?

JA!

Er woonde ooit iemand in de het vrijheidsbeeld. In dat grote beeld, waar je als toerist van binnen uit door de raampjes van haar kroon naar New York kan kijken.

Dat was een kluizenaar, die blijkbaar niets met de toeristen op dat kleine eilandje voor New York te maken wilde hebben.

Niemand wist waarom hij kluizenaar was geworden. Had hij een hele slechte liefdes-ervaring achter de rug?

Alleen was bekend dat hij 's avonds daar eenzaam in dit grootste vrouwenbeeld ter wereld rond spookte.

En dat gegeven zette de opgewonden man uit de helikopter aan om hier film-idee voor een romantic love story van te maken. Over een kluizenaar, die niets meer met mensen en liefde te maken wilde hebben en nooit meer van zijn eenzame eilandje af wilde.

En dan op een dag ziet hij een vrouw tussen de toeristen.... en die vrouw ziet hem...

Dit film-idee (wat langer is dan dit)werd gepitcht, en werd meteen verkocht. NICHOLAS CAGE gaat de kluizenaar spelen.

Allemaal omdat deze man eigenlijk de hele dag gespitst was op wat misschien een film idee zou kunnen worden.

Zo gebeurde het ook met SAVING PRIVATE RYAN.

De schrijver was toevallig op zo'n oorlogs-begraafplaats. En hij zag drie graven naast elkaar: Drie gevallen soldaten, alledrie met de achternaam Ryan.

En toen dacht hij: Stel nou dat er al drie Ryan's gedood zijn. Maar de vierde zit nog aan het front. Wat als de commandant besluit uit mededogen voor de zielige moeder om deze vierde Ryan te sparen en hem te laten terug halen... uit het slagveld in Normandie...

En KNAL: Dat idee werd gekocht door Steven Spielberg. Tom Hanks zei meteen ja tegen de hoofdrol.

Moraal: Wees altijd gespitst op wat misschien een geweldig film-idee kan zijn (en wordt dan ook meteen leuk rijk...)

Pitchen: Ben je de unieke eigenaar?

Deze blog gaat over deze twee foto's: De grote Hollywood agent William Morris. En "het gat" van de WTC aanslagen van 11 september.

Toen deze ramp zich voltrok, wist Hollywood dat vrijwel zeker dat er ooit een film uit zou komen.

Het wachten was op dat waargebeurde verhaal met die unieke, persoonlijke invalshoek.

Een onbekende scenarioschrijfster stuitte op zo'n verhaal. Dat ging over twee dappere brandweermannen, die om levens te redden zelf onder het puin van een instortende toren bekneld kwamen, maar het uiteindelijk overleefden.

Alle elementen van een goed verhaal. Plus: Waar gebeurd. En deze schrijfster mocht het schrijven, omdat zij de RECHTEN had verkregen van de brandweermannen en hun vrouwen, die thuis wachtten.

Dat werd het verhaal, dat Hollywood verfilmde: WORLD TRADE CENTRE, hoofdrol NICHOLAS CAGE, regie OLIVER STONE.

In Nederland hebben we natuurlijk ook "rampen". Denk aan Volendam, Enschede, de Bijlmer.

Of denk aan de Molukse treinkaping. Het heeft heel erg lang geduurd, voordat dat verfilmd werd. Ik denk omdat er toen pas een uniek persoonlijk verhaal was.

Namelijk dat van scenarioschrijfster NICOLETTE STEGGERDA, wiens pleegvader in de gekaapte trein zat, waardoor het een unieke persoonlijke invalshoek werd. Waar Nicolette ook nog eens de rechten had.

Dat werd telefilm WIJSTER, geregisseerd door PAULA VAN DER OEST.

En nu pas, na 55 jaar, wordt onze nationale watersnoodramp van 1953 verfilmd, DE STORM, regie BEN SOMBOGAART.

Misschien gaat het ook zo lang duren bij Enschede, Volendam en de Bijlmerramp, voordat er een unieke invalshoek boven water komt...

Een paar jaar geleden hoorde ik op het ochtendnieuws van de Amerikaanse televisie, dat bekend was geworden dat Osama Bin Laden van zangeres Whitney Houston houdt.

Ik besloot meteen het volgende filmverhaal te schrijven:

"Een KEVIN COSTNER-achtige meedogenloze leger-man jaagt vergeefs in Afghanistan op een Osama Bin Laden. Als hij dat over WHITNEY HOUSTON hoort, besluit hij tot een plan: Met haar als lokaas Osama vangen.

Maar Whitney zit vanwege drugsverslaving en zo aan de grond. Ruwe leger-bonk Kevin gaat haar weer oplappen. Tot beider verbazing ontstaat er verliefdheid tussen hen...

Daardoor raakt Kevin in dilemma: Want zijn meedogenloze eindplan is Whitney in een zogenaamde benefiet in Afghanistan te laten optreden, met het doel Bin Laden koste wat het kost te pakken. Maar dat is levensgevaarlijk voor Whitney..."

Titel: TOP HIT. Dat slaat op de comeback-hit van Whitney, en op de aanslag op Bin Laden.

Ik mailde dit via via naar de drie grote Hollywood-agenten.

METEEN DE VOLGENDE OCHTEND werd ik gebeld door een agent van het grote William Morris Agency, dat in Hollywood een eigen straatje heeft.

"Fan-tas-tisch!!!", zei hij. "Geweldig!!!"

Hij zag de hele film al helemaal voor zich. En hij kon ook meteen zien wat de film moest kostten (twee niet zo dure oudere filmsterren, de openings en eindscene in "Afghanistan", de rest goedkoop binnen filmen).

MAAR...

Hij zei dat hij gisteren ook het nieuws had gezien. Dus hij wist dat ik nog geen scenario kon hebben geschreven, maar alleen deze pitch.

Dus er was een probleem. Want ik had GEEN uniek recht op dit publieke gegeven. Ik had geen krantenartikel of boek hierover gekocht, en ik had ook NIET de rechten van iemand, want mijn verhaal was niet waargebeurd.

DUS... dat betekende dat er op dit moment misschien wel 600 of 6000 scenarioschrijvers bezig waren gegaan met dit gegeven.

Wat betekende dat hij mijn pitch NIET kon kopen, want dan zou hij straks misschien 6000 schadeclaims van die scenarioschrijvers kunnen krijgen, die allemaal beweerden dat ik hun verhaal gejat had.

En omdat er dus geen "property" (artikel of boek of levensverhaal) gekocht kon worden, om zich tegen deze schadeclaims af te dekken, kon hij alleen maar tegen me zeggen:

"Schrijf als de sodemieter je scenario. Want dat is dan je unieke property van 90 bladzijden".

"Maar", zei hij: "schrijf het zo snel mogelijk, want wie het eerst met een scenario hier over is, dat is de enige die het verkocht zal krijgen."

Ik begreep het. En besloot me niet in zo'n race te gooien. En ik leerde:

Bij een waargebeurde gebeurtenis moet je zorgen dat je eigenaar bent van een uniek waar gebeurd verhaal. Of je moet een compleet scenario hebben, want dat is dan je unieke eigendom.

Jammer van TOP HIT. Het had best een top hit kunnen worden...

Pitchen: Advies van grote regisseur en kleine chinese pitch-miljonair

De man links is Amerika's beroemdste regisseur na Steven Spielberg.

Zijn laatste grote speelfilm is tot grote schrik van Amerika... een porno-film.

Hij speelde in DIE HARD 4 en SCREAM 3, co-produceerde Oscarwinnaar GOOD WILL HUNTING, en regisseerde een aantal prikkelende films.

Zijn eerste film maakte hij toen hij winkelbediende was. Hij kon de winkel 's nachts gratis gebruiken als filmset. En dus schreef hij een film over winkelbediendes in die zaak. Hij speelde zelf mee als de inmiddels legendarische SILENT BOB.

En die film, CLERKS, maakt deze controversieele KEVIN SMITH tot een groot succes, en een cult-figuur met vele navolgers.

Hij is voor velen het levende bewijs dat het mogelijk is om met eenvoudige middelen zonder enige inmenging een volstrekt unieke, onafhankelijke en eigen film te maken.

Hij kan enorm provocatief inspirerend vertellen, hoewel hij soms ook erg flauw is. Het is alsof hij steeds als een stand up comedian van alles op zijn toehoorders uitprobeert, en dus het risico durft te nemen dat iets wat hij zegt erg mislukt.

Risico's nemen horen bij filmen: wie geen risico neemt, hoeft geen film te maken.

Zo vertelde hij (waar zijn vrouw bijzat) dat filming slechts the second best job in the world is. Want the best job in the world is... a blow job. (Zijn vrouw keek maar de andere kant op).

Hij bekende dat zijn film JERSEY GIRL, met BEN AFFLECK, LIV TYLER en JENNIFER LOPEZ de enige film is, die hij ooit om het geld gemaakt heeft. Daar heeft hij nog altijd spijt van. Want het leerde hem alleen films te maken, die je ECHT wil maken.

Anders heb je niks, als de film flopt. (En deze film flopte enorm).

Dus sindsdien maakt hij alleen dingen, die hij zelf waardevol vindt. En zijn laatste film (die porno film, getiteld ZACK AND MIRI MAKE A PORNO) is in wezen een waardevolle film:

"Twee arme mensen zitten met grote schulden. Ze besluiten snel een porno film te maken om die schulden af te kunnen betalen. Maar dat blijkt consequenties te hebben..."

Genoeg over Kevin Smith. Onthou zijn advies: Film nooit om het geld.

Dat is een heel ander advies dan MIKE YUEN gaf, toen we hem zagen: Deze chinese film-student is bijna een jaar bezig geweest met zijn PITCH te perfectioneren.

Uiteindelijk won deze pitch THE BEST PITCH op het prestigieuze SUNDANCE FILM FESTIVAL. Hij gaat zo:

"A romantic action comedy about the Chinese that fight the Italians who invented the spaghetti. TITEL: Spaghetti versus Noodle."

20 miljoen dollar.

Dat is het budget van de film, die -op grond van deze pitch- nu gemaakt wordt. Van die 20 miljoen dollar zal Mike Yuen een aardig gedeelte krijgen.

Niet slecht voor 18 woorden...

Nederlandse super-topper in Hollywood

DEAL OR NO DEAL: dit is niet de tv-show, die door Nederlanders is bedacht, en die nu wereldwijd enorm groot is. Vooral in Amerika is het een spectaculaire grote show (niet zoals de kleine versie in NL)

Nee, dit zijn gokautomaten in Las Vegas. 

Toch kijk je met een heel klein beetje trots naar die kasten. Alsof je even trots tegen een gokker wil zeggen: Dat hebben "wij Hollanders" toch maar mooi bedacht. 

Want vrijwel altijd als je tegen Amerikanen zegt dat je uit Amsterdam komt, antwoordt men met: "Oh, Amsterdam: de grachten... met de hoeren achter de ramen... en de drugs". 

En soms zegt men: Ja, ik ben ook nog even naar VEN GOO geweest. En REMBREND. 

Maar nu zeg ik dan soms: Nederland heeft ook  BIG BROTHER en DEAL OR NO DEAL uitgevonden.  Belachelijk natuurlijk, maar gek genoeg imponeert het de Amerikanen.  Want ze hebben groot respect voor succes.

Op Sunset Boulevard heeft deze zeer succesvolle Nederlander een kantoor sinds een paar maanden:

Ja, die daar boven het surfboard met Eyeworks erop...

Reinout Oerlemans. Op dit moment de succesvolste Nederlander in Hollywood. Zijn bedrijf Eyeworks zit in vele landen en heeft een omzet van ruim 100 miljoen euro.

Reinout's allereerste (en enige?) rol in een Engelstalige film was ooit in een film van mij, SAHARA SANDWICH (met Jeroen Krabbe en Willeke van Ammelrooij). 

Hij speelde een leuke bijrol onder de schuilnaam Nout Lemans, omdat hij eigenlijk exclusief onder contract van GOEDE TIJDEN SLECHTE TIJDEN zat. 

(Net iets daarvoor maakte een andere GOEDE TIJDEN-ster, Antonie Kamerling, zijn filmdebuut in een andere film van mij,  EN ROUTE,... per telefoon)

Iedereen kent de mega-carriere van Reinout inmiddels. Nu zit hij dagelijks in Hollywood met bijvoorbeeld de bazen van de tv-stations hier om de tafel om nieuwe tv-ideeen aan de man te brengen.

En dat gaat heel voortvarend!

(En hij merkt dat hij al 'oud' begint te worden, want iedereen die hij ontmoet in topposities hier is onder de 35 jaar... waarschijnlijk om voeling met de jonge doelgroepen en de jongste ontwikkelingen te houden)

Tegelijk is hij ook met film en tv-drama bezig. Zo heeft hij de regisseur van CHARLIE'S ANGELS op zijn verlanglijstje om de remake van de Belgische film BEN X te laten maken. 

Van BEN X bezit Reinout de rechten, omdat Eyeworks ook de eigenaar van de Belgische filmmaatschappij van BEN X is. 

En het draait allemaal om rechten...

En Reinout is ook hard bezig met de voorbereiding van de verfilming van de bestseller KOMT EEN VROUW BIJ DE DOKTER van Kluun.

Als regisseur...  

Mensen denken misschien: Wat moet Reinout nou als regisseur? 

Maar het is niet dat Reinout nou even een all round regisseur wil worden. Nee, hij heeft iets zeer speciaals en persoonlijks met dit ene unieke boek, daar heeft hij een eigen, indringende visie op, en dat wil hij verfilmen.

Dat kan hij enorm helder verwoorden. Helderder dan ik soms andere regisseurs hun visie heb horen verwoorden... 

En het is nou ook niet zo, dat Reinout niets van regisseren af weet. Je leert echt wel iets van jaren spelen bij GTST, en hij heeft de afgelopen 16 jaar van alles rond tv en film gedaan.  

Marleen Gorris debuteerde ook als regisseuse met haar eerste speelfilm zonder echte film-ervaring. Fons Rademakers idem dito. Beide hebben later een Oscar gewonnen.

Reinout beseft als geen ander dat hij een enorm goede voorbereiding moet hebben, en enorm 'zware' vakmensen om hem heen, die Reinout's visie naar de film mee helpen vertalen. 

En daar is hij dagelijks hard mee bezig. Zo zijn er al gesprekken met (soms grote namen) in de belangrijke departementen, de casting is gestart...

Het zijn opwindende tijden voor Reinout... want elke dag is er weer een gelegenheid om  een nieuwe tv show of film te verkopen in Hollywood.  

Hij legt de laatste hand aan de laatste versie van het script, die eindelijk zijn visie helemaal weergeeft, 

En straks in juni starten de opnames van KOMT EEN VROUW BIJ DE DOKTER, dat in Nederland, Australie en Miami gedraaid gaat worden...