Van ijsverkoper tot cult-regisseur bij Paul Verhoeven en Clint

Dit is een van de beroemdste cult-regisseurs ter wereld. 

Hij regisseerde samen met JACK NICHOLSON , met "onze"  PAUL VERHOEVEN en met SERGIO LEONE (A FISTFULL OF DOLLARS met CLINT EASTWOOD). 

En hij co-produceerde RESERVOIR DOGS van TARANTINO.

Het is ook een van de favoriete regisseurs van "onze" regisseur ERIK DE BRUYN (WILDE MOSSELS). 

Toen Erik zijn tweede film NADINE ging regisseren, zagen we deze levende legende in Hollywood, en hij was zo vriendelijk dit aan Erik te schrijven: 

"For Eric, best wishes with Nadine, Monte Hellman".  Want zo heet deze maker van een enorme hoop low budget films.

De meeste hebben echt slechte titels als: SILENT NIGHT DEADLY NIGHT 3: YOU BETTER WATCH OUT.

Of BACK DOOR TO HELL en FLIGHT TO FURY (geschreven door JACK NICHOLSON trouwens, die in het begin van zijn carriere alles deed).

Toen deze MONTE HELLMAN nog als ijsverkoper langs de grote Hollywood-studios reed, droomde hij dat hij daar ooit een eigen parkeerplaats zou hebben. 

Het lukte hem uiteindelijk wel om eens ooit voor een studio te werken, maar nooit lang genoeg, dat ze ook zijn naam op een parkeerplaats verfden. 

Dat kwam ook omdat hij meestal als invaller werd gezien: 

Als een regisseur ineens stierf tijdens de opnames, dan werd Monte gebeld. 

Of als er second unit bij ROBOCOP van Paul Verhoeven nodig was: Monte deed het.

(Overigens: De regisseur van THE WRESTLER met MICKY ROURKE gaat een nieuw vervolg op ROBOCOP draaien.)

Er was een bepaalde film, die Monte dolgraag wilde maken. Maar helaas, dat ging niet door. 

In plaats daarvan moest hij iets draaien, wat hij totaal niet zag zitten.

En dit TWO LANE BLACKTOP werd nou de film, waardoor hij een cult status kreeg. 

Aan de kassa een enorme flop, maar deze film is nu nog erg geliefd. 

Ook vanwege de hoofdrollen: zangers JAMES TAYLOR en DENNIS WILSON (DEACH BOYS) 

Hoe zit dat in Nederland? 

Zijn daar ook regisseurs, die per se een film willen maken, maar dat lukt niet?

en dan doen ze maar een andere, die hen ineens veel succes brengt?

JA ZEKER!

Ik weet van MARTIN KOOLHOVEN, dat er tijden zijn geweest, dat hij absoluut OORLOGSWINTER niet wilde maken, en veel liever een andere film. 

Maar wat gebeurt: Hij maakt uiteindelijk toch OORLOGSWINTER en dat is zijn allergrootste hit.

En ik weet van MIKE VAN DIEM, dat hij dolgraag een eigen film wilde doen. En zeker niet een boekverfilming.

Maar wat gebeurt: Hij maakt uiteindelijk toch boekverfilming KARAKTER en wint daarmee de Oscar. 

MORAAL?

Halen regisseurs betere resultaten met werk, dat ze eigenlijk niet echt willen?

Omdat ze er daardoor een kritische afstand tot hebben, die uiteindelijk zeer creatief werkt?

Misschien...

Maar dat geldt dan niet voor THIJS ROMER.

Hij heeft iets, wat geen enkele regisseur voor hem in Nederland heeft gehad:

Hij is de enige regisseur in Nederland, die alles maar dan ook alles in totale vrijheid heeft kunnen doen met zijn favoriete, zelf geschreven scenario van HET WAPEN VAN GELDROP.

Dat betekent dat hij geen enkel excuus heeft: Hij kan niet achteraf zeggen: Ja, maar ik wilde het eigenlijk niet, of ik kon die scene niet draaien, of ik moest die scene draaien, die ik niet wilde. 

Zijn film is helemaal zijn film, zoals hij dat wenste. 

Resultaat in de bioscoop: Een flop. 

Maar dat zegt helemaal niets, als je naar Monte Hellman kijkt:

Zijn flop TWO LANE BLACK TOP bleek jaren later een grote cult hit... 

Vraag maar aan ERIK DE BRUYN.

Pitchen: Rijk, Hollywood en honden

Kijk, deze pup wordt aanstaande zaterdag onze nieuwe hond. 

Wat heeft dit met Hollywood te maken?

Vandaag ALLES!

Want normaal is Hollywood zoiets als deze attractie:

Dit zie je overal aan de stranden van Los Angeles.

Je koopt een dichte parel-schelp voor een vast bedrag van 11 dollar 50.

Dan wordt ie voor je opengebroken. Ze halen de parel eruit en dan wordt ie gemeten.

En dan maar hopen dat die parel zo groot is, dat je de jackpot er voor krijgt.

Want dat kan: Je kunt geluk hebben, en dan is je parel ineens heel veel geld waard.

En zo denken een hoop mensen in Hollywood. Zoals hier:

De foto is illegaal genomen, omdat er absoluut niet gefotografeerd mag worden.

Dit is de beroemde LE BOURGEOIS PIG in Hollywood. 

Dit is JE van HET scenarioschrijvers-cafe.

Hier werd bijvoorbeeld het Oscar-winnende script van A HISTORY OF VIOLENCE van regisseur DAVID CRONENBERG geschreven. 

Elke dag is dit het domein van SCENARIO-SCHRIJVERS. 

Als je er wil zitten, moet je heel vroeg komen, en een laptop hebben, waarop je moet doen alsof je een top-scenario schrijft.

En je moet er voor Amerikanen iets vreemds drinken: Franse koffie: Dat zijn hele grote kommen, met veel melk. 

Anders ben je verdacht en moet je eruit.

Terug naar onze pup. Want dat heeft er alles mee te maken.

Hier ligt onze nog naamloze pup met haar twee broers.

Lief? Schattig?

Hollywood vindt blijkbaar van wel, want gisteren zijn er NIET EEN maar TWEE HONDEN-FILM-IDEEN verkocht.

Voor HEEL ERG VEEL GELD. 

Hoe komt dat? 

Waarschijnlijk door de film, die met kerstmis tot Hollywood's verbazing BENJAMIN BUTTON en al die andere Oscar-films versloeg aan de kassa:

MARLEY & ME. Met Jennifer Aniston. Gaat over een familie die belangrijke levenslessen krijgt van hun lieve, neurotische hond. 

Met een HOND dus in de hoofdrol. 

Bracht in Amerika alleen al even 165 miljoen aan de kassa op. En zeg nou zelf: Wat kost zo'n hond in vergelijking met een salaris van een gemiddelde hoofdrolspeler?

De ene film die vandaag door Hollywood werd gekocht heet DOG SHOW: 

Gaat over twee lelijke, mislukte honden, die naar de prestigieuze Westminster Dog-show willen, en daar de boel op stelten zetten.

De andere film-aankoop heet THE LONELY DOG. 

Gaat over een wees-hond, die zich opwerkt tot een legendarische rock-ster.

Tja, dat klinkt wel mager. Maar gek genoeg gaat het geschreven worden door Hollywood's duurste schrijver.

Deze AKIVA GOLDMAN schreef onder andere het script van THE DA VINCI CODE.

Ik weet zeker, dat vandaag in cafe The Bourgeois Pig er een heel stel "parel-geluks-zoekers" zijn, die denken: 

Verdomd: Als ik de held van mijn script nu even snel verander in een hond...

Maar dan zijn ze waarschijnlijk te laat: 

Want als je denkt: Ik ga dat nadoen, want dat is HOT, dan is het tegen de tijd dat je klaar bent al weer COLD.

Dus, als je toch een film met een hond wil doen, doe dat alleen als je het zelf graag wil, en het zelf helemaal ziet zitten...

Zo, na dit gezegd te hebben, moeten we eindelijk een naam voor onze Franse bull-pup gaan verzinnen...

Pitch: Geschiedenis plus persoonlijk is een hit

Kijk, het LARRY KING PLEIN. Dat ligt midden in Hollywood. 

Het ligt aan het hoge CNN-gebouw, dat je van kilometers ver kunt zien, omdat Los Angeles vooral laagbouw is vanwege aardbevingen.

Een paar jaar geleden bezochten we het hoofdkantoor van CNN. Dat ligt in Atlanta, Georgia. 

Het ligt vlak naast het COCA COLA-hoofdkantoor, waar je honderden soorten Coca Cola kunt proeven, die aan elk land zijn aangepast.

Toen we bij CNN binnenliepen, was er grote spanning.

Elk moment kon er iets gebeuren. En inderdaad:

"Ladies and gentlemen... we got him."

Dat waren de historische woorden, toen ze SADDAM HOUSSEIN gepakt hadden.

Even leek het of we mede een deel van dit historische moment waren.

Dit soort HISTORISCHE MOMENTEN werken goed voor film-verhalen.

Sowieso omdat iedereen meteen weet wat het was, wat hij deed en er een gevoel bij had.

Verder geeft het meteen een soort punt in de geschiedenis:

De wereld VOOR dat punt, en de wereld NA dat punt.

Iets verandert.... definitief. 

In de wereldgeschiedenis, maar ook voor mensen persoonlijk.

Denk de WTC-ramp.  Denk de moord op president John F Kennedy.

Een mooi voorbeeld over hoe het moet is bijvoorbeeld de film LOVE FIELD. 

Actrice MICHELLE PFEIFFER wil naar Dallas gaan, om president Kennedy te zien.

Maar dan wordt die neergeschoten. 

Dat verandert niet alleen de wereld maar ook haar leven ingrijpend.

Hoe zit dat in Nederland?

Hebben wij ingrijpende historische gebeurtenissen?

Iets, waarvan je zegt: Dat moment, dat veranderde alles. 

VOOR die tijd was het zus, NA die tijd was het zo.

Dan moet je daar een filmverhaal over maken. Omdat het enorm rijk en gelaagd zal zijn.

Maar hou het heel persoonlijk. 

De film 06-05 over PIM FORTUYN vond ik daar juist op mislukt.  

Omdat het teveel plot plot com-plot was, zonder echt persoonlijk verhaal.

MAAR: 

Over de regisseur van die film, de vermoorde THEO VAN GOGH, zal absoluut ooit nog een film gemaakt worden. 

Zodra iemand daar een persoonlijk verhaal over heeft...

Wat betreft PITCHEN:

Over het algemeen is de FORMULE voor zo'n geschiedenis-film-verhaal:

De eerste (persoon), die...

Dus: 

De eerste (zwarte president), die...

De eerste (Afrikaanse sporter), die...

De eerste (vrouw), die (de baas van de Washington Post was) (daarover wordt nu een film gemaakt).

Als je even nadenkt, kom je op een hoop films, die al volgens deze FORMULE gemaakt zijn.

MAAR WAT JE ZOEKT IS:

DE EERSTE (NEDERLANDSE....) DIE...

Geen idee? 

Vast wel: Bijvoorbeeld: DE EERSTE NEDERLANDER, DIE DE RUIMTE IN GING... 

Dat was Wubbo Ockels. 

Toegegeven: Dat was te weinig bijzonder, tenzij er een geweldig persoonlijk verhaal aan vast zat.

Maar dit wordt al beter:

CORRY BROKKEN, was de EERSTE Nederlandse, die het Eurovisie Songfestival won.

Daarna knokte ze zich door een gesloten mannenwereld naar een nieuwe carriere, en werd Nederlands EERSTE vrouwelijke kinderrechter.

Dat zou iets kunnen zijn. Zeker als je het volgende weet:

Net toen ze Nederlands eerste kinderrechter werd, verloor haar zwangere dochter haar beide benen. Wat moest Corry doen?

Zou daar een film in zitten?

Er zijn vast nog een heleboel EERSTE NEDERLANDER, DIE..., die nog niet ontdekt zijn.

Denk alleen al aan de oorlog en aan sport.

Denk na of je een bijzondere DE EERSTE weet, en je hebt vrijwel zeker een film-idee...

Hoe start je je carriere (3)

Kijk, deze auto rijdt naar het einde van de wereld. Van de Verenigde Staten dan.

Het zuidelijkste punt van Florida. Dat heet KEY WEST. 

Om daar te komen moet je eerst een lange weg door het water rijden. 

En dan kom je aan het einde van HIGHWAY 1.

Dat is het dan. Want er is helemaal niets te beleven in Key West.

Ja, er zijn wat domme toeristen-attracties, zoals deze:

En natuurlijk het huis van schrijver ERNEST HEMINGWAY:

Iedereen die KEY WEST bezoekt, bezoekt het huis van ERNEST HEMINGWAY. 

Maar ook dat is niet echt bijzonder. Of het moeten de katten zijn. 

Er leven nog steeds katten, die klein-kinderen zijn van de katten van Ernest.

En die zijn beschermd. Want Hemingway's katten zijn "cultureel erfgoed". 

Eigenlijk het enige dat ik heb opgestoken, was dat Ernest een heel erg vast schrijvers-ritme had:

Elke dag om 6 uur opstaan, als het nog koel is. 

Dan schrijven, tot het te heet is, tot 12 uur.

Dan afkoelen op zee, door te vissen. 

En dan daarna zuipen. En dat 365 dagen per jaar.

Een goed systeem?

Toch wat ontgoocheld reden we terug.

En toen pas herkende ik die bruggen, waarover we terugreden. 

Die waren toch verwoest door ARNOLD SCHWARZENEGGER in de film TRUE LIES?

Die JAMES BOND-achtige film van regisseur JAMES CAMERON, die later TITANIC maakte, en daarmee 115 miljoen dollar verdiende?

Ineens herinnerde ik me, dat Cameron ooit vertelde HOE ZIJN CARRIERE startte:

Hij was een onbeduidende regisseur van "pick up"-shots:  Dat zijn shots, die nog nodig zijn voor de montage. 

Hij werkte bij een erg goedkope Z-film. 

Zijn taak was het om een paar shots van meelwormen te filmen. 

Cameron dacht: Hoe maak ik indruk op de producent, als die straks komt?

Ineens had hij het. Hij installeerde een onzichtbare stroomkabel onder de meelwormen.

Toen de producent kwam, riep Cameron ACTIE tegen de meelwormen.

En tegelijk zette hij stiekem stroom op de meelwormen.

Wat gebeurde er: De meelwormen kwamen allemaal in beweging. 

De producent kon zijn ogen niet geloven. 

Cameron zei toen: CUT. En deed stiekem de stroom weer uit.

De producent zag stomverbaasd dat de wormen stopten op Cameron's bevel.

Diezelfde avond riep de producent deze Cameron bij hem. 

Hij vertelde dat hij diep onder de indruk was van Cameron's regie-kwaliteiten.

Als Cameron al meelwormen kon regisseren, nou dan kon hij zeker ook acteurs regisseren.

En zo startte de carriere van James Cameron.

Door meelwormen stroomstoten te geven, nadat hij ACTIE riep...

Het simpele geheim van een succesvol plot als BAANTJER en BASIC INSTINCT

Serie als BAANTJER en films als BASIC INSTINCT gebruiken steeds hetzelfde plot.

Dat is heel geheim, maar....

Als je het eenmaal weet, is het heel eenvoudig.

Dit is mijn nichtje een paar jaar geleden. 

Ze was een enorme fan, toen  BAANTJER nog 3 miljoen kijkers scoorde.

Ze wilde de set zien, dus klopten we op een zondag op deze deur. 

Een bewaker deed open. 

Nee, we konden er niet in.  Echt niet. Kon hij niet aan beginnen. Hij was niet voor niets bewaker.

Maar voor mijn nichtje maakte hij een uitzondering. 

En zij zag met eigen ogen, dat dit politieburo met cellen eigenlijk een oude school was.

HOE WERKT NOU ZO'N BAANTJER?

Iemand vertelde me ooit dat het plot alles met geld te maken heeft.

SINDSDIEN WEET IK NA VIJF MINUTEN DE DADER.

Hoe zit dat nou? Baantjer heeft altijd 3 verdachten.

Het kost geld om te gaan reizen om al deze 3 verdachten OP LOCATIE te gaan filmen.

Veel goedkoper is om de verdachten hier OP BURO te laten komen.

Maar dat kan alleen niet bij de echte dader. 

Want bij hem of haar laten ze altijd een reconstructie tot de moord zien.

Dat gebeurt vrijwel altijd bij de dader thuis of op zijn werk, dus OP LOCATIE.

DUS: DE DADER IS DEGENE, DIE OP LOCATIE GEFILMD IS.

De andere twee, die zie je gewoon op het buro verhoord worden. 

Dus: Zie je een verdachte, die thuis of op zijn werk is gefilmd: Dan kan je er vrijwel altijd van uit gaan, dat dat de dader is.

Zo werkt het vrijwel altijd in BAANTJER, GRIJPSTRA, en noem maar op.

Het plot wordt gedicteerd door geld  (wat je bespaart door niet op locatie te filmen)

HOE WERKT DAT IN FILMS?

Ik schreef eerder over deze actrice EMMA THOMPSON. 

Ze zou eerst in BASIC INSTINCT spelen, deed het niet, en vond dat SHARON STONE tijdens de sex-scenes van plastic leek.

Maar ze vond het PLOT van BASIC INSTINCT geweldig.

Het werd dan ook de best bezochte film van het jaar... IN DE HELE WERELD. Men schat 5oo miljoen bezoekers.

Wat niet veel mensen weten, is dat de schrijver, JOE ESZTERHAS, het plot van BASIC INSTINCT in DRIE FILMS gebruikt heeft.

Precies hetzelfde plot. In drie zeer succesvolle films...

Toch viel het bijna niemand op, dat dat plot ook in JAGGED EDGE (met GLENN CLOSE) en in MUSIC BOX (met  JESSICA LANGE) echt hetzelfde is.

Wat is die succesformule nu?

Het lijkt even ingewikkeld maar als je doorleest krijg je een AHA-ERLEBNIS.

Een moordenaar wil wegkomen met moord.  Hoe doet hij dat? 

Hij vermoordt iemand.  Hij framet iemand anders voor die moord. 

Aan het einde van AKTE 2 ontdekt de politie dat de echte moordenaar geframed is door iemand anders. 

En dus veronderstelt de politie -verkeerd-: 

Als iemand anders de verdachte geframed heeft als moordenaar, dan moet iemand anders de moordenaar zijn. En dus laten ze de echte moordenaar vrij.

Nu vullen we het in volgens BASIC INSTINCT:

SHARON STONE wil wegkomen met moord. Hoe doet ze dat?

Ze vermoordt iemand. Ze framet vervolgens JEANNE TRIPPLEHORN als moordenaar.

 

Aan het eind van AKTE 2 ontdekt de politie dat SHARON STONE geframed is door JEANNE TRIPPLEHORN. 

En dus veronderstelt de politie -verkeerd-: 

Als JEANNE TRIPPLEHORN nu SHARON STONE geframed heeft als moordenaar, dan moet JEANNE TRIPPLEHORN de moordenaar zijn en niet SHARON STONE. En dus laten ze de echte moordenaar SHARON STONE vrij.

In JAGGED EDGE is het precies hetzelfde: 

Alleen wordt de SHARON  STONE-rol daar gespeeld door moordenaar JEFF BRIDGES, en is de onschuldige, die veroordeeld wordt, de TENNIS-LERAAR. 

Klinkt ingewikkeld? Het is het uiteindelijk niet. En het werkt vast ook nu nog heel goed.

Eszterhas schrijft 6 scenario-pagina's per dag. In 20 dagen heeft hij dan het script.

Hij legt het een week weg. Polisht het een paar dagen. Legt het weer weg. Polisht het weer.

En zo heeft hij binnen 2 maanden een scenario. 

BASIC INSTINCT leverde hem zo'n 4 miljoen dollar op. 

Niet gek voor 2 maanden werk. 

Wie weet toch eens proberen nu je deze geheimsuccesformule kent...? 

Pitch een nieuwe klassieker

Wat is hier fout aan dit plaatje? 

Die man daar natuurlijk. Dit is misschien wel de mooiste plek van de Verenigde Staten.

Dit is MONUMENT VALLEY.  Hier werden een aantal films opgenomen, die KLASSIEKERS werden.

Als je met dit boek van hier opgenomen films rondloopt, is het net of je in een gigantische studio rondloopt.

Ik moest hier vandaag aan denken, toen ik zag welke scripts en pitches Hollywood deze maand heeft gekocht.

Voor heel veel geld.

Maar: Worden dit NIEUWE KLASSIEKERS?

Oordeel zelf maar. Hier zijn er een paar:

Een overval. Dat is niets nieuws. De lokatie wel:  In een onderzeeer. Maar wordt het een KLASSIEKER? 

Deze dan:

Een 12-jarige jongetje, dat op school gepest wordt, krijgt hulp van een nieuwe buurvrouw, die vampier blijkt te zijn. Verkocht voor 1 miljoen dollar.

Of deze: 

Een man ruilt stiekem sperma met zijn beste vriend. Diens vrouw, JENNIFER ANISTON, krijgt een kind. De man zit er nu mee, dat hij alleen weet dat het zijn kind is.

Of deze: 

Een Amerikaanse familie komt tot hun schrik in gevaar nadat ze een huizenruil met een Europeaan hebben gedaan. 

Of deze: 

Robert de Niro en Ben Stiller spelen het vervolg op MEET THE PARENTS en MEET THE FOCKERS: 

Nu ontmoeten we niet de ouders (want dat hebben we al twee keer gehad), maar... de kinderen. 

Titel: LITTLE FOCKERS.

Ik weet het niet. 

Misschien heeft het volgende waar gebeurde verhaal nog de meeste potentie:

Het gaat over de leider van de begeleidingsband van wereldberoemd popzanger met de zonnebril, ROY ORBISON (die liedjes als PRETTY WOMAN en CRYING zingt).

Deze man was niet alleen muzikant, die op toernee met Roy Orbison ging... 

Maar pas veel later bleek dat hij ook het brein achter OCEAN'S ELEVEN-achtige grote museumdiefstallen zat...

Het echte verhaal van een muzikant, die tijdens zijn tournee op ingenieuze wijze musea beroofde...

Heel misschien wordt dat een KLASSIEKER...

Mies Bouwman-idee levert miljoenen op

BRUCE JOEL RUBIN heeft een Oscar gewonnen. Maar het hadden er vele kunnen zijn.

Zijn Oscar won hij voor het schrijven van GHOST, waarin de vermoorde PATRICK SWAYZE via het medium WHOOPI GOLDBERG aan DEMI MOORE probeert te vertellen wie zijn moordenaar is.

In het jaar dat GHOST uitkwam, kwam ook een andere film van hem uit: JACOB'S LADDER.

Twee geweldige films. Toch was Bruce erg gedeprimeerd, toen we hem zagen.

Want: Die films kwamen namelijk meer dan 15 jaar geleden uit, en sindsdien waren er nooit meer zulke eigen scenario's verfilmd.

Waarom? Had hij dan geen scenario's meer geschreven?

Jawel, maar hij zat gevangen in de HOLLYWOOD A LIST.

Dat zit zo: Hij was door deze twee films in de top laag van Hollywood gekomen.

En daar moet je hoe dan ook blijven. Je mag niet ineens iets kleiners gaan doen. Of een mislukking schrijven.

Sinds GHOST en JACOBS LADDER heeft Bruce nog vele scenario's geschreven.

Voor vrouwen voornamelijk. Die gingen dan naar de top 3 vrouwelijke filmsterren.

Maar als bijvoorbeeld JULIA ROBERTS, MEG RYAN of REESE WITHERSPOON niet konden of nee zeiden, dan was het voorbij.

Want hij mocht als "Hollywood A-list"-schrijver niet voor mindere goden schrijven. Dat zou een flop voor hem betekenen. Dus die scripts gingen in de prullenbak.

Waar leeft hij dan wel van?

Van herschrijven. Dat komt met name door GHOST.

Als er weer eens een script verfilmd gaat worden, wil men graag dat "die schrijver van GHOST" er nog eens naar kijkt.

Voor een paar honderd duizend dollar.

Zo heeft Bruce wel degelijk een heleboel films "mede geschreven", die we allemaal gezien hebben.

Zoals SLEEPING WITH THE ENEMY met JULIA ROBERTS. Die is bijna helemaal van zijn hand.

Hij staat niet op de credits, maar kon er wel een leuk strandhuis van kopen. Met een zwembad erbij. En een stuk van het eiland.

Hij heeft ook -onder een andere naam- aan DECEIVED gewerkt.

Daarin ontdekt GOLDIE HAWN dat haar man helemaal niet is, wie hij zei dat hij was.

Dat idee ontstond oorspronkelijk doordat iemand op een avond naar IN DE HOOFDROL keek. Ooit gepresenteerd door MIES BOUWMAN, nu door FRITS SISSING.

Toen dacht die iemand ineens: Stel dat de hoofdrol een vrouw is.

En stel nu dat de programmamakers haar man researchen.

En stel nu dat de programma-makers erachter komen, dat haar man helemaal niet is, wie hij zegt dat hij is...

VERKOCHT.

Bruce klaagde dus dat hij zijn eigen scripts moeilijk verfilmd krijgt omdat hij in de valkuil van de Hollywood A List zit.

Maar over geld hoeft hij niet te klagen. Want hij schrijft re-write na re-write voor veel geld.

Soms vindt hij een script echt te slecht. Als er geen hart in zit. Dan zegt hij:

Guys, you ask me for a paint job on a car that has no motor.

En elk jaar als de Oscars komen, denkt Bruce: Verdomme, ik had er een hoop zelf kunnen winnen...

Een belangrijke Hollywood-les

Een tijdje terug zagen we deze twee Nederlanders in Hollywood.

Zonder dat ze er nou om gevraagd hebben zijn ze "de grootste film-familie" van Nederland.

Eerst BOBBY BOERMANS.

Die is na de Filmacademie naar de AMERICAN FILM INSTITUTE gegaan. 

Dat is een geweldige 2 jarige opleiding, prachtig gelegen op een Hollywood-heuvel.

Alle Hollywoodsterren als STEVEN SPIELBERG, CLINT EASTWOOD en JULIA ROBERTS lopen hier gewoon binnen om even een gastles met al hun geheimen te geven.

Bobby studeerde daar af met een film, die meteen prijzen won. 

Nu reist hij tussen Hollywood en Nederland: Soms doet hij iets hier, soms iets daar: Als regisseur of opnameleider. En over een paar jaar zien we vast zijn eerste grote speelfilm.

Hij is de zoon van regisseur THEU BOERMANS, die een EMMY ontving voor de telefilm DE UITVERKORENE. 

Hij is ook de zoon van MARIJKE VAN DER MOLEN, die produktie en filmfinanciering doet. 

En zijn stiefvader is STAN SCHRAM, die licht en in lichtverhuur doet.

De vrouw op de foto naast hem is zijn stiefmoeder, PAULA VAN DER OEST. Zij kreeg een OSCAR-NOMINATIE voor ZUS EN ZO. 

Haar zus is SANDRA VAN DER OEST, die uitvoerend producent bij films en series is. 

En Paula's man is SANDER VOS, de editor van vele Nederlandse speelfilms.

Zoals ik al zei: Een grote film-familie...

Toen we Paula zagen, had zij met haar agente net een ene SCOTT STEINDORF gezien.

Die man zagen wij een paar maanden daarvoor ook. 

Het is een van de machtigste agenten en producenten van Hollywood. 

Hij maakte onder andere films met NICOLE KIDMAN en ANTHONY HOPKINS.

Hij is tegelijk ook een enorm vervelende, super zelf ingenomen man. Je haat hem al voordat hij iets heeft gezegd. 

Toen wij hem zagen had hij twee grote Russen als "assistenten" bij zich. Hij vertelde dat deze Russen nauwelijks Engels verstonden. 

Waarom had hij deze "assistenten"? Dat durfden we niet te vragen.

Als je je film-idee aan hem wil verkopen is zijn eerste vraag: Komen er 10 miljoen mensen naar deze film.

Als je dan ja zegt, zegt hij: Bewijs het me. 

Als je het niet ter plekke overtuigend kunt bewijzen, is het gesprek over.

Scott komt uit het onroerend goed. Volgens hem is er eigenlijk geen verschil tussen een projektontwikkelaar en een producent:

Een projektontwikkelaar(producent) koopt een stuk eigendom: grond  (een boek). 

Hij huurt een architect (een scenarioschrijver) om een plan te maken. 

Hij huurt een aannemer (een regisseur) om het te maken.

En klaar is je nieuwe eigendom: het huis (de film).

Het enige verschil is dat bij een projectontwikkelaar je precies weet hoe alles gaat. 

Maar als filmproducent lijkt het soms alsof je bij het begin van een productie in een bus stapt,waar je zelf voor betaald hebt, maar...

Je wordt achterin gegooid en je moet maar afwachten wanneer je er ooit uit mag, oftewel:

Als een productie start, moet je als producent maar afwachten wat er gebeurt, en je weet nooit wanneer het klaar is.

Misschien heeft Scott dat meermalen meegemaakt. En is ie misschien nu daarom zo, zoals hij is.

En misschien had hij nu daarom die grote Russen bij zich...  

In Hollywood zeggen ze wel eens dat de test is: Kun je met iemand een avond eten, dan kun je ook met hem werken.

Dat is eigenlijk wel een belangrijke les.

Ik weet niet of ik het een avond met hem vol zou houden...

Je contract bij de beste cocktail van Hollywood

Dit is de oudste bar van Hollywood. En meteen ook de beroemdste.

Hij ligt een paar honderd meter van het beroemde GRAUMAN'S CHINESE THEATRE.

Je ziet hem vaak in films, zoals OCEAN'S ELEVEN.

Vroeger kwamen alle filmsterren en producenten hier. Bijvoorbeeld om over een nieuw contract te praten. Dat schreven ze dan op een bierviltje.

Je kunt er goed eten, als je tenminste van origineel oud-Joods-Oostenrijks eten houdt.

Maar eigenlijk kwamen de sterren voor de wereldberoemde cocktails: van MARILYN MONROE tot PARIS HILTON en van FRANK SINATRA tot MEL GIBSON. 

Die worden de afgelopen halve eeuw gemaakt door deze fantastische man. Die pakt je helemaal in met zijn onvoorstelbare cocktails en zijn verhalen over de sterren.

Ik moest hier aan denken, toen ik gister geinterviewd werd over contracten in film en tv.

Had ik rare ervaringen met contracten gehad?

Ik moest denken aan een tv-serie, waar ik creative producer was.

In mijn contract stond dat mijn naam op de begincredits zou komen DIRECT na de 6 hoofdrolspelers.

Maar dat gebeurde niet. 

NEE-EE, zei de producent: Dat staat wel in je contract, maar wij producenten hebben een ANDER contract met de omroep. En dat geldt.

He, zei ik. Daar wist ik niets van. 

OH NEE?, zei de producent. GOH...

Een jaar later zag ik deze producent weer. Trots vertelde hij dat de serie in Rusland ge-remaket werd.

Hee, zei ik, in mijn contract staat dat ik geld krijg voor elke aflevering die ge-remaket wordt.

NEE-EE, zei de producent: Dat staat wel in je contract, maar in onze algemene bepalingen staat, dat wij eerst al onze verliezen mogen verrekenen.

Algemene bepalingen? Daar wist ik niks van.

OH NEE?, zei de producent: GOH...

Nog bonter maakte een andere Nederlandse producent het.

Hij had afgesproken met een schrijver van een enorm succesvolle drama-serie: Jij krijgt de helft, als ik het verkoop naar buitenland. Okee?

Okee, zei de schrijver. Een half jaar later zag hij de serie op Belgie. Hij belde meteen de producent.

NEE-EE, zei de producent: Jij krijgt de helft als ik hem verkocht. Maar ik heb hem niet verkocht aan de Belgen. Ik heb hem GERUILD.

Moraal: Zorg dat je contract waterdicht is. Dat is nogal wat.

Want een film-contract is bijvoorbeeld het enige contract ter wereld, waarin "winst" niet "winst" betekent. 

In elk film-contract moet dat weer opnieuw gedefinieerd worden.

Hollywood kan er ook wat van. 

Beroemd is het verhaal, dat EDDY MURPHY het verhaal van de film COMING TO AMERICA had gejat van een script dat hij had gelezen.

Iedereen van de film-maatschappij wist dat. Maar niemand durfde de grote filmster te beledigen.

Want Hollywood is maar bang voor 1 ding: Ontslagen te worden (daarom zegt iedereen ook het liefst nee tegen je script, dat is lekker veilig).

De film werd gemaakt, werd een enorm succes, een kleine 300 miljoen aan de kassa in Amerika alleen al.

Toen deed de oorspronkelijke schrijver de filmmaatschappij een proces aan.  

Die wilde een deel van de winst.

NEE-EE, zei de filmmaatschappij. Die 300 miljoen is verlies. En de film zal pas over 40 jaar MISSCHIEN een beetje winst maken.

De filmmaatschappij kon dat nog hard maken ook...

Moraal: Laat nooit je script bij EDDY MURPHY slingeren...   

Hoe start je je carriere (2)

De man links hielp me mijn film-carriere starten. Waarom deze typische Pim-film-still, waar hij met OLGA ZUIDERHOEK opstaat? Daarover straks meer.

Toen ik in het eerste jaar op de FILMACADEMIE zat, kreeg ik ineens een telefoontje van hem.

Ik kende hem alleen als die regisseur/producent, die in de jaren zeventig miljonair was geworden met Nederlands eerste "echt blote" film, BLUE MOVIE.

En de eerste echte (en nu nog mooie) film over Suriname: WAN PEOPLE.

Een half uur later ontmoette ik hem in een cafe. Hij zei: Paul, ik ga over twee dagen een speelfilm maken. Alles is klaar: De cast, de crew, de locaties.

Het zou de eerste 'minimal movie' worden: Niemand wordt vooraf betaald, en het duurt tussen de 5 en 10 dagen. 

Er is alleen een klein probleempje: Er is nog geen scenario. En daarom wordt de produktie helemaal gek.

Ik begreep er niets van.

Pim legde uit: Nou, dat filmverhaal zit zo'n beetje in mijn hoofd. Nog niet helemaal goed en af. 

Maar als ik het nou even vertel, dan schrijf jij er even in twee dagen een goed scenario van. Okee?

Ik zei: Dat heeft nog nooit iemand zo gedaan.

Pim zei: Jij bent toch scenarioschrijver en scriptdoctor en bovendien kun je razendsnel schrijven, hoor ik. 

Dus zie het als een uitdaging: Als je het niet probeert, weet je ook niet of het niet lukt. Wat heb je te verliezen.

Daar zat wel iets in. Dus probeerde ik het. 

Het was een typisch Pim-verhaal: Geen SFX of stunts (want te duur), veel humor (goedkoop) en erotica (ook goedkoop).

En na 48 uur keihard doorschrijven leverde ik het scenario in, op de filmset, om 7 uur 's ochtends. Ik had het net gehaald, want ze gingen over een uur draaien.

Ik was doodmoe, en wilde naar huis fietsen. 

HO! zei iedereen. Je moet hier blijven, want Pim is verdwenen. 

En jij weet alleen wat er in het script staat. Dus jij moet het zo lang regisseren.

Maar dat kan ik niet, zei ik. 

Maar dan helpen we je allemaal, zei de hele cast en crew. Doe het alsjeblieft, want als je nu weggaat, gaat de film niet door.

En zo begon ik te regisseren. Met de hulp van iedereen. Een ideale leerschool.

's Middags om 3 uur kwam Pim ineens op de set. Hij gaf iedereen een hand. En bedankte mij zeer.

Ik was nu doodmoe, en liep mijn fiets: eindelijk naar bed.

HO, zei Pim, je moet verder regisseren. Want ik moet weg.

Jij moet weg?

Ja, zei hij. 

Ja maar, zei ik.

Pim zei: Probeer het gewoon. Wat heb je te verliezen?

Niks, dacht ik. En zo ging het de rest van de film. Elke dag kwam Pim even op de set. Gaf iedereen handen, en bracht een geweldige energie mee. En vervolgens vertrok hij weer.

De film heette LOST IN AMSTERDAM. 

Zo ging het een aantal films van Pim. Ik had de beste leerschool ooit: Ik kon leren regisseren, zonder zelf de echte verantwoordelijkheid te hoeven dragen. 

Daar ben ik Pim nog steeds dankbaar voor, en ik wens iedereen zo'n kans toe (die overigens wel wat durf en overwinning van angst vereist...)

Terug naar deze foto:

Die komt uit Pim's film ALICIA. Daar heeft hij nog steeds spijt van. Althans dat hij deze rol speelt.

Dat kleine bijrolletje gaat namelijk over een man, die geen stijve lul krijgt, terwijl de mooiste vrouwen naast hem in bed liggen, zoals WILLEKE VAN AMMELROOY en deze OLGA ZUIDERHOEK.

Maar  geen enkele acteur wilde deze rol spelen. Ook niet voor het 10 voudige salaris.

Toen speelde Pim de rol zelf maar.

Een kapitale vergissing. Want nog jaren lang werd Pim lacherig op straat door wild vreemden toegeroepen:

"Hee, Pim, krijg je al al weer omhoog, of nog niet, hahaha."

Moraal voor hoe start je je filmcarriere:

Hoop dat je een kans van een nieuwe Pim de la Parra krijgt. 

En speel nooit zelf een rol die je niet gecast krijgt...  

Hoe start je je carriere? (1)

Dit is MIRON. Tijdelijke Nederlander in Hollywood. 

Hij dacht: Ik start mijn carriere als regisseur en scenarioschrijver op het BINGER FILMLAB.

Immers, hij had een aantal scenario's geschreven, waaronder PARPARIM, prachtig verfilmd door regisseur JAAP VAN HEUSDEN.

Maar Miron werd afgewezen. Niet 1 maar 2 keer.

Zelf werd ik op de FILMACADEMIE afgewezen. Men vond mij te jong.

Een jaar later werd ik daar weer afgewezen. Nu vond men mij te oud.

Ik gaf het op.

Maar een paar jaar later hoorde ik dat DICK MAAS (MOORDWIJVEN) pas de derde keer was aangenomen. 

Dus probeerde ik het weer. Maar ik werd weer afgewezen. Ik kreeg toen geen reden.

Ik gaf het op. Maar toen kwam ik MIKE VAN DIEM tegen, die later een Oscar voor KARAKTER won.

Mike zat toen in het tweede jaar van de Filmacademie. Hij zei: Geef je op, want ik kan je misschien helpen.

Ik gaf me voor de VIERDE keer op. Mike zocht uit voor welke commissie ik moest komen.

OEPS. Dat was slecht nieuws, zei Mike. Dat lukt je nooit. 

Maar heel misschien had ik een piepklein kansje:

Er zat namelijk een camera-leraar in mijn commissie. Die moest ik voor mij winnen. En ik moest ook zorgen dat ik hem aan het praten kreeg. 

En vervolgens alleen maar braaf luisteren, dus aan de commissie tonen dat ik een brave leerling was, die graag naar hen zou luisteren.

Bovendien: Als ik luisterde, kon ik niet praten, en je maakt juist fouten als je veel gaat praten.

Mike zei: Zodra je binnenkomt, richt je tot die camera-leraar, en zeg meteen dat je op de Film-academie wil, omdat je anders nooit goed kan leren over de kleur-temperatuur van het licht.

HO, zei ik:  Maar ik wil regisseur worden.

Doe het nou maar, zei Mike.

Zo gezegd zo gedaan. Wat gebeurt er: Die camera-leraar raakt helemaal enthousiast. 

Hij begint lyrisch over de kleurtemperatuur en praat de hele 20 minuten van het gesprek vol. En ik luisterde zo goed als ik kon luisteren.

En ik werd aangenomen. En ik kwam uiteindelijk in een regie-klasje van leerlingen, die eerder ook niet goed genoeg waren bevonden:

zoals FRANK KETELAAR (VUURZEE),  EUGENIE JANSEN (CALIMUCHO), KARIM TRAIDIA (DE POOLSE BRUID) en NICOLE VAN KILSDONK (HOE OVERLEEF IK ME). 

Zo werd ik dus aangenomen op de Filmacademie. Door naar de kleurtemperatuur te vragen en vervolgens mijn mond te houden.

Tien jaar daarvoor werd ik aangenomen op de Theaterschool voor Regisseurs. 

Toen ik daar in het tweede jaar zat, werd ik zelf commissielid. 

Toen alle kandidaten gezien waren, haalde de studieleider alle commissieleden bij elkaar om de vastgestelde 12 nieuwe leerlingen te kiezen.

Iedereen was het over de eerste 4 eens. Na een paar uur praten kwamen we tot 8.  Maar we kwamen maar niet tot die 12.

Toen haalde de studieleider er een paar kratten bier bij. 

En na een tijdje ging het niet meer over de kwaliteiten van de kandidaten, maar over hun uiterlijk.

"Die is geil, die jongen". 

"Als die op school komt, nou dan weet ik het wel met hem."

"Volgens mij draagt hij zijn lul links".

"Nee, rechts, weet ik zeker."

AANGENOMEN, zei de studieleider. En zo werden de laatste 4 puur op hun "geile uiterlijk" aangenomen. 

Ik stapte na afloop woedend op de studieleider af: "Je kunt toch geen regie-kandidaten op hun sexy uiterlijk aannemen?"

Hij keek me aan en zei: "Hoe denk jij dat jij bent aangenomen?"

OEPS. Toen hield ik mijn mond maar.

Miron (van de foto) kwam ik afgelopen jaar in Hollywood tegen. Hij dacht: Als ik er in Nederland niet opkom, dan probeer ik het hier. En daarom volgde hij zijn opleiding daar.

Moraal voor mensen, die hun filmcarriere willen starten: 

Het maakt allemaal niet uit: HOE je je filmcarriere start, ALS je hem maar start.

MORGEN: Hoe start je je carriere, deel 2

Emma Thompson en de schijtende Beer

Deze vrouw is de enige persoon, die een Oscar voor acteren kreeg (HOWARD'S END) en ook een Oscar voor scenario (SENSE AND SENSIBILITY). 

Ik ben een groot bewonderaar van deze ex-vriendin van HOUSE-ster HUGH LAURIE, die alleen maar in HARRY POTTER ging spelen om haar dochter trots te maken. 

De Franse zanger GEORGES MOUSTAKI is een nog groter bewonderaar: Hij schreef een liedje met haar naam: EMMA THOMPSON.

In PRIMARY COLORS zit haar beste scene: 

The Bear Shits In The Woods-scene: 

Daar speelt ze Hillary Clinton. Haar adviseurs durven haar niet te vertellen dat haar man Bill Clinton vreemd is gegaan. Dus hebben ze het over een BEER (Clinton), die stiekem in de bossen  heeft GEPOEPT (vreemd gegaan). 

In mijn film MAFRIKA zit een hommage aan die scene: 

De Ooievaar Die Buiten De Pot Gepist Heeft-scene.

Oorspronkelijk was ze gecast in de SHARON STONE-rol in Paul Verhoeven's BASIC INSTINCT. Achteraf was ze  blij dat ze geweigerd had.

Want ze vond de sexscenes van Sharon belachelijk: Alsof Sharon in plastic was verpakt:

"Ze neukt Michael Douglas als een ezel, maar helemaal niets beweegt aan haar lichaam. Als ik het gedaan had, zouden de stukken in het rond gevlogen hebben."

Misschien vond ze Michael Douglas wel niet aantrekkelijk genoeg. Nee, dan acteur LIAM NEESON: Die vindt ze "sex op benen".

Toen ze een Oscar voor het historische SENSE AND SENSIBILITY kreeg, werd haar research zo geprezen. 

"Research is zo enorm belangrijk!"

Dat viel in het slechte keelgat van deze schrijver van onder andere de films SEA OF LOVE met Al Pacino en SHAFT met Samuel L. Jackson: RICHARD PRICE.

Hij zegt: Schrijfster JANE AUSTEN schreef een paar honderd jaar geleden SENSE AND SENSIBILITY en PRIDE AND PREJUDICE.

Twee prachtige boeken, die een goed beeld van het rijke leven in Engeland toen gaven. 

 (PRIDE AND PEJUDICE is overigens ook tot scenario geschreven door Emma Thompson).

Maar, zegt Richard Price: "Schrijfster Jane Austen heeft daar helemaal nooit research voor gedaan. 

Want Jane Austen woonde in een klein dorpje, en ze heeft haar hele leven nooit ook maar 1 stap buiten dat kleine dorpje gezet."

Daar heeft hij een punt. 

Blijft dat deze EMMA THOMPSON een van mijn favoriete filmsterren blijft...

Een vreemde Nederlander in Hollywood

Op een feestje van de Nederlandse consul in Los Angeles ontmoette ik deze bijzondere Nederlander tussen alle andere "normale" Nederlanders.

Nou ja, normaal: 

PIETER JAN BRUGGE is een zeer bijzondere producer, die bijvoorbeeld een aantal films van de beroemde regisseur MICHAEL MANN produceerde, en de John Grisham boekverfilming THE PELICAN BRIEF met JULIA ROBERTS en DENZEL WASHINGTON. 

En regisseur HANI ABU ASSAD kreeg een Oscar nominatie voor zijn film over Palestijnse zelfmoordenaars: PARADISE NOW.

Maar deze Nederlander was wel heel bijzonder.

 

Omdat ie een Australische Nederlander is. Die al vele jaren in Hollywood woont.

Deze PIM HENDRIX kwam er om beroemd scenarioschrijver te worden. Maar hij moest ook leven.

Dus werd hij zoals zoveel collega's BARKEEPER. Maar niet zomaar een normale barkeeper.

Nee, hij hoort bij het speciale "sterrenteam", dat opgeroepen wordt als een beroemde filmster een speciaal feestje houdt. 

Die filmster wil natuurlijk niet dat de barkeepers stiekem foto's maken of zich aanstellen als ze filmsterren zien.

Daarom is er dit speciale sterrenteam van barkeepers, dat vele advocaten-papieren hebben moeten ondertekenen, voor ze er kunnen werken.

En dan krijg je ook wat: Bijvoorbeeld het feestje van STEVEN SPIELBERG. Die huurde een complete vliegtuig-hangar af, en ELKE FILMSTER was er. 

Pim had het liefst zijn scenario's stiekem in alle tassen van alle sterren gestopt. Maar dat mag dus niet. 

Toch had hij ineens geluk. RUTGER HAUER had belangstelling voor zijn "familie-scenario".

Waar gaat dat scenario over? 

Het is de waar gebeurde familie-geschiedenis van Pim's familie.

Zijn opa werkte tijdens de Tweede Wereld Oorlog als kapper in Limburg. Gelukkig getrouwd, 7 kinderen. 

Toen begonnen de communisten overal in Nederland verzet te plegen.

Pim's opa vond dat zij katholieken ook actief verzet moesten gaan plegen. 

Maar dat vond meneer Pastoor niet goed. Niet omdat hij verzet afkeurde. Maar omdat het communisten waren.

Onzin, zei Opa: Verzet is verzet. Maar dat zag de Pastoor niet zo. 

Dat liep hoog op.  Totdat de Pastoor zei: Ik vind jou geen brave katholiek meer, ik vind jou een communist.

Dat ben ik niet, zei Opa, ik wil gewoon verzet tegen de Nazi's.

Nee, zei de Pastoor: Jij bent een communist, en ik verbied mijn katholieken om nog in jouw kapsalon te komen.

Van de ene op de andere dag had Opa geen enkele klant meer. 

Maar hij moest nog wel al die hongerige monden voeden. Wat moest hij doen? Hoe kreeg hij weer werk om te overleven?

Hij kon niet anders dan NSB-er worden. Uitgerekend de mensen tegen wie hij verzet wilde plegen. Maar hij moest zijn gezin eten geven. Dus werd hij NSB-kapper.

Na de oorlog werd Opa als verrader in een kamp opgesloten. Daar werd hij nog meer vernederd. 

En toen hij vrij kwam, besloot hij het klote-Nederland voor eeuwig te verlaten.

Hij vertrok naar Australie. Een nieuw leven. Maar daar ging de "oorlog" in hem door.  

Zijn kinderen hebben het geweten. En ook Pim had nog last van deze "traumatische oorlog", die nog lang niet was afgelopen. 

Uiteindelijk vluchtte hij weer uit Australie weg. Een nieuw leven.

En nu lijkt te cirkel rond te komen, als dit scenario gemaakt gaat worden: 

het levensverhaal van een eerlijke Limburgse kapper, die door katholieke hypocrisie gedwongen werd met de vijand te heulen...

Toch weer die Tweede Wereldoorlog. 

Wie weet volgend jaar in onze bioscoop...  

Ik wed dat je dit nog nooit gehoord hebt!

Dit is Hollywood's pitch keizer BOB KOSBERG. Multi miljonair door film-ideen van 1 tot 3 regels. 

Die film-ideeen komen allemaal van doodgewone mensen, die hem dat toemailen. 

Ik schreef al eerder over hem. En kan nog vele blogs met hem vullen.

Bijvoorbeeld over onlangs. Hij liep binnen bij BEN STILLER, die Red Hour heeft, zijn productiemaatschappij. 

Een paar zinnen later liep hij weer naar buiten met een miljoenen-verkoop.

Hoe ging dat? Als kind las hij altijd de boekjes van de "Hardy Boys": Drie broers van rond de 15 jaar, die spannende amateur detective zaken oplosten.

Bob zei tegen Ben Stiller: 

"Wat is er gebeurd met de Hardy Boys? Ze zijn nu de Hardy Men: Losers in hun werk. Hun vader wordt gekidnapt, ze moeten weer bij elkaar komen en hun waardigheid terugkrijgen om hun vader te redden." 

Dat was de hele pitch van Bob. 

Oh ja: Hij zei er nog achteraan: "Je hebt meteen drie sequels."

Ben Stiller dacht niet lang na. Hij zag de hele film voor zich, de drie hoofdrollen, de enorme potentie en zei: "Verkocht". 

En meteen belde hij TOM CRUISE op. 

Ben vertelde Tom precies wat Bob Kosberg hem net verteld had. En Tom zei meteen: "Ik doe mee. Ik speel 1 van die rollen."

En Tom Cruise belde VICTORIA BECKHAM op, die hij toch moest bellen, omdat ze jarig was. Hij bood haar meteen een klein rolletje aan. En vooruit: DAVID BECKHAM ook.

En Ben Stiller belde SIMON KINBERG, die eerder MR & MRS SMITH en nog een heel stel blockbusters schreef. Die zei meteen ja!

Dat ging allemaal razendsnel.

Hoe kwam Kosberg aan dit idee? Iemand mailde dat gewoon naar hem. Dat had jij of ik kunnen zijn... 

Het volgende idee was speciaal bedacht voor KATHERINE HEIGL, de ster van GREY'S ANATOMY en films als KNOCKED UP en 27 DRESSES, waarvoor ze 6 miljoen dollar salaris kreeg.

Kosberg belde haar op en zei: 

"Een man wil de perfecte vrouw ontmoeten. Wat doet hij? 

Hij gaat naar het politieburo, en liegt dat er een meisje inbrak, waarvan hij net een glimp opving. 

Vervolgens beschrijft hij aan de politie-tekenaar zijn perfecte vrouw.

Zijn vriend vraagt: Waarom deed je dat nou? 

Hij antwoordt: Ik heb net het hele New York-politie-apparaat misbruikt tot mijn persoonlijke dating-service." 

Tagline: Het gaat over een man, die de perfecte vrouw wil, maar die blijkt heel anders dan hij dacht.  

Titel: DRAWN TOGETHER (waarbij DRAWN twee betekenissen heeft)

Katherine zag meteen de potentie en zei: "Verkocht".   

Wanneer denkt Kosberg nu, dat hij een geweldig film-idee heeft?

Als hij ervoor kan zeggen: "Ik wed dat je dit nog nooit gehoord hebt"

Best een goede truc. Als je dat doet vallen er wel een heleboel ideeen af, waarvan je dacht dat ze geweldig waren.

Binnenkort meer over trucs en tips van deze pitch keizer Kosberg.