maandag 19 januari 2009

Grootmeesters van film op papier... Van MISERY tot THE WEST WING


Kijk, daar zie je mij kijken naar de twee SUPER GROOTMEESTERS. 

Als je mijn gezicht had kunnen zien, dan had je de bewondering er af kunnen zien...


De oudere is WILLIAM GOLDMAN (meester scenarioschrijver van 24 films als MISERY en ontelbare re-writes van films). 

Hij is ook de schrijver van de oorlogsfilm A BRIDGE TOO FAR met Robert Redford: Als 17 jarig jongetje uit Nijmegen speelde ik daarin als figurant een Nazi, die zich terugtrok... zichtbaar in de eerste drie shots van de film voor de goede kijker... 


De jongere is AARON SORKIN (meester tv- en filmschrijver van o.a. WEST WING, A FEW GOOD MEN en CHARLIE WILSON'S WAR). 

Ik moest vandaag aan hen denken, toen ik drie scenario's doorlas. Alle drie de scenario's waren prima wat inhoud betreft. Maar het was zwaar om er door heen te komen:

Waarom? 

"Zwarte pagina's" noemen ze dat in Amerika: Oftewel: De pagina staat zo vol met zinnen, dat de pagina wel zwart lijkt. 

In Amerika is dat verboden. Je script moet lezen als een trein...

Bovenstaande WILLIAM GOLDMAN was de eerste, die een scenario tot een geweldig spannende,  super leesbare "film op papier" maakte. Als je begon te lezen, kon je het niet meer neerleggen...

Dat was echt een revolutie. Het was super opwindend om zijn scripts te lezen. 

Aaron Sorkin noemde hem de "SERGEANT PEPPER" van het scenario schrijven.  "Sergeant Pepper" was het revolutionaire album van The Beatles. Na "Sergeant Pepper" was de popmuziek nooit meer hetzelfde.

Sinds Goldman is scenario schrijven niet meer hetzelfde...

Sorkin zelf kan er ook wat van. Zijn scripts lezen zo lekker, dat je vergeet dat je al op pagina 20 bent, als je eigenlijk maar 5 pagina's had willen lezen. 

Dat noemen ze de Sorkin-touch: Hij schrijft korte, snelle, ritmische dialogen... Meestal zegt men niet meer dan een paar woorden tegen elkaar...

Zowel Goldman als Sorkin weten dat het OOK hun taak is de lezer enorm te entertainen. Want in Amerika is die lezer degene, die beslist of iets doorgaat of niet...
 

De meneer rechts kan er ook wat van: SHANE BLACK. Zijn beschrijvingen zijn ZO goed en ZO lekker geschreven, dat het bijna een verhaal-kunst apart is... Lees zijn LETHAL WEAPON of THE LONG KISS GOODNIGHT maar eens.

Je kunt hun scripts gewoon op het internet vinden, als je eens iets wil lezen. Bijvoorbeeld op de site www.simplyscripts.com. 

Een script, dat leest als een trein is bijvoorbeeld DIT SCRIPT

Vandaag wilde ik dat 1 van die 3 scripts zo las...